rákinum, t.e. at hon er innovativ og hevur dagførda vitan og fjøltáttað samskifti, við virðing fyri okkara samfelagi. ? Tær mest átrokandi broytingarnar og ábøturnar á karmarnar eru: Tillagað, virkið regluverk

millum annað í søguni, skapanini og fremst av øllum í Orðinum, og tað royna vit so at granska. - Ætlan okkara er at koma heim aftur til Føroyar, og vit vóna at kunna vera ein stuðul í Harrans verki har. JC:

at tað hevði verið gagnligt við einum miðvísum arbeiði á hesum økinum, og so kunnu vit øll gera okkara metingar um støðuna. Men hvat heldur tú, at málið skal vera við politikkinum á hesum økinum? ? At

tað so er. Formaðurin í reiðarafelagnum styðjaði hesar skuldsetingarnar og hann kallaði norðmenn okkara verstu fíggindar í fiskivinnumálum. Hann mælti til toppfund ímillum føroyskar og norskar myndugleikar

grannalondini hava borið seg at móti Pólandi í langar tíðir. - Eg plagi at siga tað soleiðis, at okkara gomlu grannar eru ikki til longur. Sovjet er farið í upploysn, og Eysturtýskaland er heldur ikki

Johanson. Um støðuna tá sveitsararnir fingu mál helt hann lítið um. - Teir sleppa alt ov lætt framat, og okkara menn eiga at sparka bóltin burtur. Vit eiga ikki at lata teir koma til slíkar møguleikar, tí vit

Vit í Havnini hava onki ímóti at leggja saman við kollfirðingum, tí tað er bara ein fyrimunur fyri okkara kommunu, sigur hann. Báði borgarafundur og fólkaatkvøða So nú veldst alt um, hvat kollfirðingar siga

tí, sum javnaðarflokkurin berjist fyri og framhaldani fer at berjast fyri. Vit ynskja partafólki okkara kring landið tillukku við sjeytiáradegnum. Vit minnast við tøkk tey mongu, sum tóku tøkini innan

oljufyrisitingini hava fingið at vita, men vit kunnu ikki koma fram við teimum alment, tí tá fáa okkara kappingarneytar ágóðan av tí. Richard Mott sigur tó, at tað sær sera lovandi út. Eitt nú hevur Phillips

niður og sparka burtur. Í omanfyri nevndu torføru dystum í Moskva og í Beograd varð dúvað uppá, at okkara menn kundu fáa málmøguleikar í snarálopum, og tað gekk, sum roknað varð við. Í Moskva høvdu bæði