yvir 60.000 krónur í løn og aðrari pensjón eisini fáa grundupphæddina í fólkapensjónini skattafría og fáa gjald úr Samhaldsfasta. Hetta er ikki serliga samhaldsfast – og átti kanska at givið
til tess at fremja búskaparvøksturin. Í Føroyum brandskatta vit tey, sum vilja arbeiða meira. Og Javnaðarflokkurin vil eisini skatta illa sperdu vinnuna enn meira. Tað skurrar. Ein nýggj samgonga [...] er vandamikil gongd. Tí leita fleiri fólk sær uttanlands, so verða færri krónur í okkara egna skattakassa. Og tað er einki dulsmál, at skattatrýstið er høgt, ov høgt, og at ein stórur trupulleiki [...] ð við onnur lond hava føroyingar hægsta skattatrýst á lønarinntøku yvirhøvur. Og tá skattaprosentið í Føroyum er – og hægri enn í bæði Danmark, Íslandi og Noregi, so eiga onkrar
og afturfyri at herða skattin á vinnulívið«... Vit eru samdi við Boga í, at tað er skeivt at skatta vinnuna so nógv, at hon hoknar og ikki megnar at halda sær uppi og harvið arbeiðsplássum,
, so miðalinntøkur frá 250.000 til 270.000 og uppeftir fingu tyngri skatt. Tað er púra beint, at skatta- og avgjaldstrýstið er vorðið alt ov høgt. Tað er skomm og skaði, at Føroyar hava millum hægstu skattir
neyðugu orkuna, at føra neyðugt eftirlit við øllum inntøkum, so teir kunnu fáa loyvi og høvi til at skatta øll eftir reellum inntøkum og eftir landsins lógum. At somuleiðis mvg-ið verður fingið til høldar
brúka hesar til at fáa sum mest av peningi tvungnan burturúr vanliga borgaranum, afturat vanligu skatta- og avgjaldshækkanunum teir allir latast mæla til. Fara hesir harrar at gera liviumstøður okkara
valskeiðið. Hava tit virkuliga einki frægari boð uppá, hvussu vit kunnu stimbra fólk gjøgnum skattaskipanina at arbeiða meira og at forvinna meira, enn at sápla eitt andstøðuuppskot niður?
eftir at liva fyri, tá íð skattur og avgjøld er tikin av. Hetta er ikki vegurin at ganga. I løtuni skatta vit okkara borgarar so nógv, at vit beinleiðis dríva teir av landinum, heldur enn at eggja teimum
eftir at liva fyri, tá íð skattur og avgjøld er tikin av. Hetta er ikki vegurin at ganga. I løtuni skatta vit okkara borgarar so nógv, at vit beinleiðis dríva teir av landinum, heldur enn at eggja teimum
samfelagnum má verða skapandi. Samfelagið má vaksa seg úr naggatørnini og fyri alt í verðini ikki skatta okkum javnvág. Er ein vøkstur, tú velur at skræða upp vit rót, so er tað fyri at fáa vøksturin burtur
