Gamalt var í valstríði, at valevnini »ikki vildu lova gull og grønar skógir«. Hetta var sagt fyri líkasum at gardera seg, so ikki ov nógv varð lovað.
Seinastu valstríðini her á landi hava helst snúð seg um annað enn grønar skógir, og gullið man verða fjalt langt burt á heiði.
Tó so. Hesaferð fáa vit vónandi eitt valstríð, sum fer at snúgva seg um búskap, um lívsgrundarlagið her á landi, og so vilja vit eisini hava boð uppá, hvussu vit skapa fólkavøkstur.
Stóra avbjóðingin verður at skapa liviumstøðurnar soleiðis, at fólk vilja og tíma at búgva her. Stóra hóttanin fyri framman er, at fólkatalið fer at minka. Tað verður ein ólukka. Tí meðan talið á fólki sum arbeiða alsamt minkar í mun til talið á eldri fólki – og fólki, sum enn ikki eru komin á arbeiðsmarknaðin, so verður tann negativa avleiðingin so nógv størri, um fólkatalið samstundis minkar.
Í kreppuni í nítárunum vórðu fleiri túsund føroyingar kroystir í útlegd. Hetta fer eisini at merkja fólkavøksturin í framtíðini, tí nú eru nógv av teimum burtur, sum skuldu verið foreldur her í Føroyum.
Tí er tað stóra avbjóðingin hjá komandi landsstýrissamgongu at skapa grundarlag fyri fólkavøkstri. Og tað skal verða annað enn snakk.
Tað eru glottar at hóma í teirri semju, sum gjørd er millum samgonguna og Tjóðveldi, sum vónandi fer at føra til eina burðardygga fiskivinnu, sum fer at geva meira av sær.
Men vit krevja eisini av einum komandi landsstýri eina umfordeiling av skattatrýstinum, so inntøkuskatturin minkar – og har serliga marginalskatturin, sum er methøgur í Føroyum.
Í summar hava vit roynt eina skipan við tilfeingisgjaldi á makrelin. Hetta er uttan iva ein gongd leið at fara. Tað kann ikki verða rætt, at nakrir privatir einstaklingar skulu kunnu handla við fiskiloyvum og skóvla pengar inn, samstundis sum landið bløðir og fólkið verður díkt undir í skattum og avgjøldum. Fiskiflotin er seinastu 15-20 árini seldur millum privatar – bara fyri at fáa fatur á fiskiloyvum – soleiðis at skuldin er trífaldað fyri júst somu skip. Tað sigur okkum, at her er ikki alt, sum tað skal vera.
Teir flokkar, ið fáa skil á hesum, skulu stjórna landinum.
