Seinastu dagarnar hevur verið tosað um føroyskar elektrikarar í hópatali, sum hava leitað sær til Noregs at arbeiða, har lønarviðurskiftini eru munandi betur – serliga tí, at skatturin er so lágur.
Hetta er vandamikil gongd. Tí leita fleiri fólk sær uttanlands, so verða færri krónur í okkara egna skattakassa. Og tað er einki dulsmál, at skattatrýstið er høgt, ov høgt, og at ein stórur trupulleiki er tann sera høgi marginalskatturin. Hetta forðar búskaparvøkstri og hevur við sær, at dugnalig starvsfólk og onnur ikki vilja búseta seg í Føroyum.
Fyrr í summar boðaði Føroya Arbeiðsgevarafelag frá, at marginalskatturin í Føroyum er so høgur, at arbeiðsgevarar hava trupult við at fáa fólk til arbeiðis. Løntakarar vilja ikki arbeiða meira enn neyðugt, tí ov nógvur skattur fer av inntøkuni.
Hetta er sjálvandi ein álvarslig avbjóðing fyri føroyska vinnulívið, sum bløðir undir høga skattinum. Samanborið við onnur lond hava føroyingar hægsta skattatrýst á lønarinntøku yvirhøvur. Og tá skattaprosentið í Føroyum er – og hægri enn í bæði Danmark, Íslandi og Noregi, so eiga onkrar ávaringarlampur at blunka.
Í valstríðnum, sum júst hevur verið, hava ikki nógv boð verið upp á hendan trupulleikan. Vónandi kemur hetta betur fram í valstríðnum komandi. Nógv hevur verið tosað um sjálvberandi búskap seinastu 13 árini, og meiriluti av løgtinginum hevur samtykt at minka um blokkstuðulin og at fastfrysta tann partin, sum eftir er.
Tað er alt í lagi við tí, at politikarar hava stórar ætlanin og stórar vónir – og stórar illusiónir um, hvussu búskaparvøkstur skal kompensera hesar pengar, sum vit ikki longur hava. Men úrslitið talar ikki fyri, at hesi fólkini heilt hava grein í sínum máli. Tað er ikki gott nokk, at okkara fólkavaldu skerja eina slíka veiting – og í álvara tosa um, at Føroya fólk fer at arbeiða meira, at kýta seg meira.
Nýggi meirilutin í Danmark vil hava fólk at arbeiða ein tíma eyka um vikuna til tess at fremja búskaparvøksturin. Í Føroyum brandskatta vit tey, sum vilja arbeiða meira. Og Javnaðarflokkurin vil eisini skatta illa sperdu vinnuna enn meira.
Tað skurrar. Ein nýggj samgonga eigur tí at umhugsa skattapolitikkin fullkomiliga av nýggjum, uttan at lata tjóðskaparligar fordómar koyra hann av sporinum.
