Í dag, er eitt ár liðið, síðan vit vóru úti í Pálsstovu og hátíðarhild tykkara gullbrúdleypsdag. Nógv vóru komin at heiðra tykkum hetta kvøldið. Tit riggaðu so væl bæði, tað vóru øll sannførd um. Eitt
Vermøður hava eitt óheppi orð á sær, men tað er kanska mest í skemtisøgum. Fyri meg hevur mín vermóður alíð verið mær góð. Hon var ikki sum aðrar vermøður, hon var nakað fyri seg. Hon kundi vitja okku
Fríggjamorgunin bórust boðini um, at Bjørn Harlou, landsdjóralækni var farin, eftir drúgva sjúkralegu. Bjørn Harlou byrjaði sum landsdjóralækni í Føroyum seint í 1995. Í sínum arbeiði hevur hann serli
Vermøður hava eitt óheppi orð á sær, men tað er kanska mest í skemtisøgum. Fyri meg hevur mín vermóður alíð verið mær góð. Hon var ikki sum aðrar vermøður, hon var nakað fyri seg. Hon kundi vitja okku
Saknurin er stórur, tí vit hava mist okkara kæra vin og starvsfelaga, sum var so einastandandi arbeiðssamur, gávuríkur, gløggur og loyalur. Bjørn Harlou byrjaði í starvi sum landsdjóralækni í oktober
Ikki kom tað óvænta, tá Martin síðstu fleiri mánaðirnar hevði barst við svára sjúku. Martin svav stillisliga inn í heiminum, saman við allari familjuni um seg. Martin var strandingur og hevur alla ævi
Vit vóru júst komnir út í Norðsjógvin við kós ímóti Føroyum, tá eg fekk tey tungu boð, at vinur mín Jørgin ikki var ímillum okkum longur. Ringt var at skilja at Jørgin var farin, eg tosaði við hann í
12. novembur 2005 skuldi vera ein fagnaðardagur, tí henda dag skuldu vit báðir í brúdleyp hjá eini góðari vinkonu. Vit báðir Hans Dávid og eg høvdu gjørt av, at vit skuldu fylgjast í brúdleyp. So sein
gravar. Hetta var tí ein av teimum tungu jarðarferðunum í mínum lívi, og tað er við sorg, at hesi minningarorð verða skrivaði. Tey eru persónlig, tí tað skyldi eg Paula. Vit vóru nærmastu skyldmenn báðir.
blaðnum um ferðina. Men tá vóru viðurskiftini hjá fólkinum munandi batnað.Minningarorð Naade og Sandhed hevði í November 1916 minningarorð um Daniel J. Danielsen. Tey vóru uttan iva skrivað av Arthur Brend [...] vóru vitnisburðar hjá teimum báðum hjúnum á prenti, og tá ið Daniel doyði hevði blaðið eisini minningarorð um hann. Nógvir av upplýsingunum í hesi grein eru úr hesum blaði. Teir hava eisini verið grundarlagið
