tað ikki ótrúligt? Vit hugdu eftir teimum sunnudag, og longu týsdag var alt undirskrivað og húsini okkara, greiðir Súsanna íðin frá. Tá tey seinni øktu um familjuna gjørdist hetta húsið ov lítið. Tey vórðu
at gera gjøldur burtur úr, og hvat er órímiligt. - Sum heild haldi eg, at fólk hava verið fegin um okkara framførslur og soleiðis, sum árini eru gingin, eru eisini tey, sum gjøldur verður gjørdur burtur
glæde de vandre tilhobe«, og eg haldi, at um vit ikki góðtaka tað, men bert vilja hava gleði í lívi okkara, so verða vit vónbrotin av lívinum. Eydnan er tí fyri mær, at tú hevur onkran, sum tú kanst deila
við opnum báti yvir á Hvítanes at koma til Havnar. Tað vóru treytirnar so nýliga sum í ungdómsárum okkara, sum nú hóast alt bert eru seksti og eldri. Foreldrini hjá Pálli vóru Herborg (f. Vang) úr Kaldbak
inum í Havn í nøkur ár. 23 ára gomul fær hon sonin Herolv Andreassen, sum seinni gjørdist ein av okkara fremstu sangarum. So til Íslands Í 1946 fara Lina og Herolvur til Íslands, og fór hon at arbeiða
tilmælinum sum tey hava misskilt tað, har ongin fær undirvísing í donskum, og at vit tí missa allan okkara norðurlendska samleika. Øll tey, sum vilja lesa í Norðurlondum vera tískil noydd at sita heima og
av brúdleypsgávum, bæði lutir og pening, sum kundu nýtast at keypa innbúgv fyri, tá ið vit fingu okkara egna hús. Tá í tíðini var tað ikki vanligt við telegrammum, men nøkur komu við kortum, har lukkuynski
kemur ein ongan veg. Og tað vita teir eisini av royndunum hjá tveimum av ídnu svimjarum teirra og okkara – Pál Joensen og Shailu millum Garðarnar, ið bæði eru í hylinum saman við teimum hesa løtuna. Øll
samanlegging Sandvík og Hvalba eru avskorin, í ein stóran mun, frá restini av Suðuroynni. Farleið okkara er alt ov lítil og ótrygg, á allan hátt. So leingi, ið eingin nýggj tunnel er millum Trongisvág og
vantar ásetingar um einlig og støk, so pláss eisini er fyri teimum og teirra førleikum. Ein hópur av okkara borgarum hevur ongi ásett rættindi. Ein hópur av málum, sum áttu at verið vanlig avgreiðslumál, rekast