vóru so nær í slekt. Tað var so grúiliga væl millum bygdirnar. Teir lógu eisini saman í sókn. Tað var brim í Elduvík, so teir sluppu ikki út. Tí var tað, at teir bíðaðu eftir elduvíkingum. Elduvíkingar høvdu
Viðhvørt høvdu teir livratunnur, sum teir róðu í land. Tað var eitt grúiligt knoss. Tað kundi vera brim. Tá fingu hesir menn eitt øgiligt stríð, og teir gjørdust ígjøgnum. Hetta knossið fyri at fáa 10-15
eftir eggum Nú var komið til 4. juni. Hendan morgunin var nógvur vindur av eystri. Tað var eisini nógv brim, so farið varð ikki til útróðrar hendan dagin. Vit sótu og prátaðu. Tá kemur ein smádrongur inn og
tað ber kvøðu frá landi mínum, fagurt og frítt, og eg kenni meg orna gjøgnum mønu og merg, síggi brim randa strendur og berg, hoyri vetrarsins brot boða summarsins lot, hoyri heystmyrka lag boða várljósan
gott. Men tað var nógv run í sjónum við aldu. Tað var eisini kolasvart í toku. Men nú síggja teir brim fyri framman og varnast, at teir eru við at fara á flesjarnar, sum eru 4 fjórðingar suður úr Suðuroynni
kvørnini. Allir møguleikar at fáa mat á borðið máttu troytast. Ein av hesum møguleikum var, tá ið nógv brim var. Tá fóru tey inn á sandin at heinta kúfisk. Hann varð stoyktur og smakkaði óføra væl. Eisini dugdu
yrkjarin staðfestir: ?skaldskapur er ikki skaldskapur, konur eru ikki menn?.Og eina aðrastaðni: ?okkara brim ljóðar betur enn tykkara?.u einglar góðir. Hetta var ikki av hugarøsing. Hitt annars so fleksibla
ella at fara norður í Svínoyarfjørð. Tað var ringari veður enn so. Tað vísti seg, sum alt gekk saman. Brim frá báðum londunum út á Svínoyarfjørð. Um nakað kundi vera farið suðurum eftir eystfallinum har, áðrenn
fagra stað, ið vit ikki vilja býta um við nakað annað, og vit syngja av hjarta saman við Berhardi Brim: Tað er vakurt í Klaksvík á sumri tá ið sólin hon kyssir hvørt strá og ei skýkloddi hómast á himli
fagra stað, ið vit ikki vilja býta um við nakað annað, og vit syngja av hjarta saman við Berhardi Brim: Tað er vakurt í Klaksvík á sumri tá ið sólin hon kyssir hvørt strá og ei skýkloddi hómast á himli