Hans Jørgensen skrivar Hósdagin, 11. juli 1963 lá fyrsti »Blikur« hjá Skipafelagnum við Havnar kei og gjørdi klárt at fara til Grønlands við útróðrarmonnum. Útróðrarbátarnr vórðu hivaðir umborð og set
J. H. O. Djurhuus III, Hanus Andreasen, Mentunargrunnur Studentafelagsins, 1997. Triðja og seinasta bókin í bókaverkinum um stórskald okkara J. H. O. Djurhuus, kom út beint uppundir jól. Tað er ikki h
Er tað ikki uppá tíðina, at tikið verður til orðanna, nú okkara politisku mótstøðumenn við vilja draga tíðina út eins og málið um fasta sambandið fullkomiliga er farið av sporinum. Fyri skjótt hálvum
Petra, fødd Arge, og Esbern Simonsen eru ikki millum okkara longur. Hetta vóru eini sjáldsom hjún, eini hjún, ið eg koma at kenna í sløk 30 ár. Sonur teirra, Símun, og eg komu at ganga í sama skúlaflo
Móðurin kanska heldur ung, vil onkur vera við, knapt 18 ár. Navnið bleiv tó eitt sindur sjálvsamt: Leonia. Tað var abbi hennara, sum hevði lisið um eina kvinnu við hesum navni, og hann var vorðin hugt
Hósdagin tann 8. januar 1998 var eg á Káta Horninum. Har møtti eg einum góðum sambandsmanni, sum eg havi havt mangt áhugavert prátið við. Men henda dag var hann sum hamskiftur, og sigur við meg, at on
Eg hoyri, at onkur sigur, at vit eru ímóti okkara sjómonnum. Men tað er ikki rætt. Vit vita væl, at tað er stór ogn í sjómonnum okkara, og vit vita eisini, hvønn týdning ein sunn sjóvinna hevur fyri b
Føroyingar fáa ongar sum helst sømdir frá norðmonnum á fiskivinnuøkinum. Tvørturímóti vísa teir enntá størri illvilja ímóti okkum, en nteir vísa ímóti øðrum. Hví skulu vit so geva norðmonnum søm
?Norðmenn hava altíð verið ótrúliga kargir ímóti føroyingum. So kunnu vit leggja trýst á teir við oljuni, skal tað heilt avgjørt verða gjørt. Jóhan Páll Joensen, stjóri á einum av okkara allarstørstu
Nú bendir alt á, at tað verður løgtingið, sum fer at royna at fáa enda á verkfallinum hjá studentaskúlalærarunum, so næmingarnir sleppa aftur í skúla. Verkfallið er er nú farið inn í triðju viku og nú