Tjóðveldisflokkin, sosialráðgevi og leiðari fyri Barnaheimið. ? Likamligur harðskapur er ikki bara likamlig revsing. Tað er eisini ein sálarlig revsing. Tá ein stórur og sterkur persónur slær eitt barn, so

Javnaðarflokkurin heldur tað eisini verða rætt, at samfelagið við slíkari lógarbroyting ger greitt, at likamlig revsing av børnum verður ikki góðtikin. ? Umframt at boða frá eini almennari støðu til málið við

Eyðun, Øssur og Ólavur. Apolonia var heimaarbeiðandi burturav. Børnini vóru væl kálvfødd bæði til likams og sálar, og gera mun, har tey eru. Tað tóktist endaleyst, hvat henda kona megnaði, sum húsmóðir

Himlinum. Á Terji, tú var so skilagóður, bert 6 ára gamal var tú greiðir yvir, at menniskju hava likam og sál. Tú var sorgarbundin, tí tú ikki hevði sagt abba ordiliga farvæl. Tá so omma vildi troysta

lítla umsorgan fyri lívinum uttan um okkum, og hví hirða vit so lítið um tað sum lívgar bæði sál og likam? Er tað veruliga kvinnurørslan og javnstøðuarbeiðið ið hevur ábyrgdina av hesum óskili? Og skal nú

siga hevði eg torført við at ?kapera?, at hetta vóru verulig menniskju, sum høvdu donerað teirra likam til hetta prosjektið, hvørs grundarlag týskarin Gunther von Hagens skapaði í 1978 á lærda háskúlanum

stinkandi ríkmannakøstarnir fløða um allan heimin eitrandi mátturin eitrar og oyðir bæði sál og likam hugsjónarleysu nikkudukkurnar verða dølskar eru spekulantunum lýðin í øllum lutum glantrileikurin

einum syndara og hjá einum rættvísum er hvør sítt. Vita tit ikki, at likam tykkara eru limir Kristusar? 1. Kor. 6,15. Vita tit ikki, at likam tykkara er tempul Heilaga Andans, sum í tykkum er, og sum tit hava [...] trúgvandi. Syndarin kann ikki brúka limir Kristusar ella tempul Heilaga Andans til synd, tá hann brúkar likam sítt til vanærandi lystir holdsins. Kapitilin endar við at siga: Ærið tí Gud í likami tykkara! 1.

teirra gjørdist myrkt? Tí gav Gud tey eisini upp í hjartans lystir teirra til óreinsku, til at vanæra likam síni hvørt við øðrum. Tey høvdu jú skift sannleika Guds um við lygn og ærdu og dyrkaðu skapningin

ymsum slag fóru fram: "Eg biði fyri læknunum, at Guð skal brúka teirra hendur til grøðing fyri mítt likam." Ása var góð við læknarnar og setti prís uppá teirra arbeiði, hon tosaði aldri niður á nakað, sum [...] - Guðs orð - hennara dagligi heiligvágur. Hon inntók orðið við lesna og játtaði lyftini yvir sítt likam. Spurd um, hvussu hon hevði tað, kom hon altíð fram við hvat skriftin segði. Ofta var niðurlagið hjá