ímóti Landsstýrinum. Nú koblar formaðurin Yrkisráðið uppí hetta málið, sum er umrøtt omanfyri. Og hann spyr beinleiðis: ?Í hvørjum førum skal tað hava avleiðingar, at stýrisskipanarlógin verður brotin, og í
persóni. At hetta ikki fekk fylgjur og ikki hevur fingið fylgjur er heilt einastandandi og ótrúligt. Man spyr seg sjálvan um hetta er støðið og tað sum flokkurin stendur og fer at standa fyri í framtíðini. Líkt
kortið saman við kapitalkreftunum. ES-systemið hevur onki festi í fólkinum og mentanini í limalondunum. Spyr ein danskara, hvørja rættarkenslu hann hevur móti ES. Onga, tí trúgvin á demokratið villist í berari
politiska valdið. Bráðlyntur slær hann út við ørmunum, hoppar lættliga í sofuni, hevjar røddina og spyr: -Hvussu ber tað til? Eg havi hugsað nógv um tað, og eg havi tosað nógv við starvsfelagar um tað,
orðum læra vit ofta, at okkara ³fornemmilsir² passa ikki. Eru foreldrini ósamd og skeldast, og barnið spyr, hvat bagir, men fær at vita, at alt er sum tað skal vera, verður tað ótrygt, tí tað hevur ein varhuga
hann einaferð, at hann helt mínar spurningar vera leiðandi. Tað eru teir eisini á ein hátt. At ein spyr ein retoriskan spurning merkir, at ein veit hvat svarið verður. Tá eg spyrji um Gud veruliga drap
fiskur, at vit vistu ikki annað at gera enn at tveita høvdini fyri borð. Nú einaferð kemur hann og spyr, hvar høvdini eru. Eingin svaraði. Tá teir høvdu arbeitt allan fiskin, varð trolið tveir dagar seinni
Sunneva, systkinabarn mammuna, sum var sjúkrasystir á tá nýgg ja Dr. Alexandrines hospital. Hon spyr eftir eini eldri systir, um hon hevur hug at koma at arbeiða á hospitalinum sum gongsgenta. Nei,
tað vera av næstakærleika, at hesi fólkini komu á vitjan. Ella komu tey fyri at gera verkið liðugt? spyr Eyðun. Og hann fer beint víðari og trívir í hugtakið: vøka. - Lat okkum ímynda okkum, at moyru ungfólkini
og har sjúklingar, enntá við deyðiligum sjúkum, verða sendir heimaftur uttan neyðuga viðgerð, og spyr, um landsstýrismaðurin er vitandi um tað. Av tí at ikki ber til at fáa nærri upplýsingar frá spyrjaranum