í býnum. Hesin harskapur kom av, at menn vóru vorðnir ósamdir um eitthvørt, og so fóru teir til hendurs. - Hetta er tað, ið vit kenna sum vanligan gamaldags harðskap, siga tey á politistøðini. Alt tó ikki
sjúkrahúsinum. Ein tíma seinni var aftur galið. Tá vóru tveir unglingar um 18 ára aldur farnir til hendurs við nevum, og tann eini lá eftirá. Hann hevði fingið skaða í andlitið og varð tí fluttur á sjúkrahúsið
krónur. Carl Jóhan Jensen: Mentir og mentaskapur. 120 krónur. Hestprent hevði umbróting og prent um hendur. Mentunargrunnur Studentafelagsins gav út.
havt góð kor í góða hýru. Víst eru hetta ”fuglar á takinum”. Men einasta grund til, at vit ikki fáa hendur á teimum, er, at vit loyva 30 russiskum skipum at fara avstað við teimum. Og vit vita ikki, hvørjum
nevnt, 1894. Her kunnu vit steðga á eitt bil, meðan tann 19. øldin leggur seg afturá, soleiðis hendur í favn, tí at eitt nýtt tíðarskeið er í heinta og væntu. Den mätta dagen, den är aldrig störst. Den [...] embætismonnum og øðrum múgvandi, sum fingust við at sæta sær og sínum sum frægast – hesi sum um hendur høvdu embæti, handil ella annað vinnuvirksemi. Sjónligt var fyri mong, at síðani Kongaligi Einahandilin [...] kallað til bøn; men eitt høvdu teir gloymt at sagt mær, og tað var, at vit skuldu vaska okkum um hendur og armar upp undir albogan, andlitið og um føturnar. Mær dámdi einki at fara úr skónum og seta
ppi. Løgreglan hevði illgruna um, at ikki alt var sum tað skuldi, og rætt var. At løgreglan fekk hendur á tann seinna, var eitt sindur meira av tilvild. Løgreglan ger nakrar stakroyndir um náttina, og
eftirmetingina frá 2007, tá ið 25 prosent svaraðu hetta. - Í ár siga 23 prosent av næmingum, at tað hendur seg, at onkur tey kenna væl, koyrir við kenning. Tó at hetta tal er høgt, er eisini her talan um
stíg í tí framburði, sum hevur verið í nøkur ár. Tí kann hugsast, at vit fara at fáa nakrar tómar hendur, sum kundu verið nýttar til eina slíka stóra verkætlan. Tey sum hava ríkiligt gjaldføri, hava ilt
er tað sjálvsagt ein styrkur, at liðið hevur leikarar, sum á slíkan hátt kunnu taka málið í egnar hendur, men í longdini er hetta neyvan nóg mikið. Dysturin í tølum H71-StÍF 28-27 (13-16) Málskjúttar: H71:
. Hesin førarin royndi at flýggja frá óhappinum, men tað eydnaðist honum ikki, tí løgreglan fekk hendur á honum beinanvegin. Hon kundi staðfesta, at bilførarin var ávirkaður av rúsdrekka. Báðir førararnir
