Fólk eru á ymiskum máli um hvørt menningarhjálp skal latast, má tí tað eru bólkar í føroyska samfelagnum, sum ikki fáa ta hjálp teimum tørva. Tá tað er sagt, so krevst hóast alt, at vit seta tingini í

Tað er ikki gerandiskostur, at føroyskur løgmaður er á almennari vitjan í londunum uttan fyri Norðurlond. At leiðin skuldi ganga til Bretlands er ikki so løgið, tá hugsað verður um, at hetta stóra lan

Landsstýrismaðurin í almanna- og heilsumálum bað í góðari tíð um eykajáttan, tí hann sá, at ætlanin ikki fór at halda. Við hesum bar hann seg púra beint at og fylgdi galdandi reglum. Men alt kom í drá

. Tað er einki minni enn ein provokatión frá danskari síðu at leggja grønlendska uppskotið fyri fólkatingið nú og tað áðrenn samráðingar hava verið við Føroya landsstýri. Grønlendska uppskotið hevur á

Afrika er seinastu mongu árini dragnað longur og longur aftur úr tí búskaparligu menning, sum annars hevður eyðkent triðja heimin. Meðan Asia og lutvíst Latínamerika støðugt eru gingin framá í mongum

Ráðstevnan er tann fyrsta í Føroyum av sínum slagi og fyrireikararnir hava veruliga lagt seg eftir at gera ráðstevnuna so viðkomandi og fjølbroytta sum møguligt. Hetta er eydnast teimum til fulnar. Ta

Vit hava sagt tað fyrr og siga tað enn einaferð. Torbjørn Jacobsen fær neyvan nakra premiu fyri síni diplomatisku evni, men Dagblaðið stendur einki aftanfyri í so máta. Tað er eingin loyna, at Fólkafl

Tann, sum á eitt nú DR 2 lurtaði eftir orðaskiftinum um tiltøk móti óhepnum og vandamiklum veðurlagsbroytingum, legði til merkis, at fleiri av røðarunum siteraðu takkarrøðu Boga Hansens, har, ið hann

Landsstýrið hevur enn einaferð sett hol á spurningin um føroyskan limaskap. Sum kunnugt gekst í fyrstu atløgu ikki væl við hesi roynd, tí Danmark legði seg tvørt fyri. Síðan kom Leynafundurin og hetta

Hóast vit her á blaðnum kunnu ivast í tí sera liberalistiska grundtónanum í sjónarmiðunum hjá hesum báðum viðmerkjarum, so mugu vit samstundis ásanna, at báðir menn í fleiri støðum hava grein í sínum