gomlum tíðum, og eg elskaði at hoyra allar søgurnar. Eg fari at sakna teg ótrúliga nógv abbi. Tú doyði sera brádliga. Eg eri glað um, at tú slapp undan eini langari sjúkralegu, men sjálv var eg als ikki
køvisligi? Faktakassi Ólafur Jóhann Sigurðsson, 1918-1988, skrivaði og gav út bøkur frá 1934 og til hann doyði. Ritverkið snýr seg um stuttsøgur, skaldsøgur, yrkingasøvn og barnabøkur. Skaldskapur hansara er týddur
Eg eri tær bjørtu stjørnurnar á náttarhimlinum. Statt ei við mína grøv og grát. Har eri eg ei – eg doyði ei. Títt ljós vil altíð brenna í mínum hjarta. Takk fyri alt, mín kæra, deiliga omma. ---------- Annita
Marjun, abbasonur, systir og øll tykkara familja, og mamman, sum misti mannin, sama dag sum Andreas doyði, fyri 8 árum síðani: Má Hin Alvaldi Gud í himlinum vera hjá tykkum og troysta tykkum í hesi sváru
Næss í 1967 og fingu tey børnini Kristinu og Jens Tummas. Margreta eigur eisini sonin Regin. Í 1992 doyði Oliver av sjúku, og Margreta gjørdist einkja. Hetta var ein ein svárur missur og tung tíð. Hóast hendan
teir vóru saman um virksemið fram til 1950, tá Hans flutti til Havnar. Árini frá 1950, og til hann doyði í 1987, stóð Viggo Dalsgaard fyri rakstrinum av virkseminum, og síðan rak sonurin, Bjarni Dalsgaard
oyggjaleikunum í heili 12 ár. Benny undirstrikar, at hevði tað ikki verið fyri nakrar fáar eldsálir, so doyði judo út í Føroyum. Benny og onnur við honum mistu motivasjónina, tá oyggjaleikirnir gjørdist eitt
heilt til tey vóru gomul og høvdu stóra umsorgan fyri hvør øðrum, líka til pápi bleiv sjúkur og doyði fyri nøkrum árum síðani. Minnist nú við sorgblídni tær góðu løturnar vit høvdu saman við mammu tey
giftist í 1944 við Malfryd Joensen av Eiði f. 1921. Tey fingu børnini Bjarnhild, Amy, John Erling, sum doyði í 1994, Sigtór og Hallur. Tey, sum kendu Andreas, geva honum øll besta ummæli. Teir sum vóru saman
fram. Eg eri sera glad fyri at eg tosadi vid teg tvær ferðir í mars mánaði, heilt stutt ádrenn tú doyði. Seinastu ferðina tú ringdi, ljóðaði tú frísk og glað á málinum, tað var deiligt, og eg minnist við