atkvøtt fyri, sigur Angus MacNeill. - Hvør leggur meira í skotskan politikk enn fólkini, sum búgva her? spyr hann. SNP hevur kortini staðfest, at ætlanin hjá sjálvstýrisrørsluni er ikki at sleppa onglendingum

tordi at muta ímóti. Men tá var skaðin longu hendur. Tá keisarin kemur út á gøtuna at visa seg fram, spyr eitt barn, hví keisarin er nakin? Tað er tí vit siga ”tann nakni sannleikin”, hóast hesin nakni keisarin

eg var ein maður, sum var nógv burtur í arbeiðsørindum. Tað høvdu tey ikki, og hvussu ber tað til, spyr Turið F. Arge. Hon veit væl, at hon skumpar til siðbundin og kynsbundin samfelagsmynstur og fordómar

nógv í fokus og frammi. Tá eg leggi myndir og tekst út frá andaktum umborð, er tað viðhvørt onkur, ið spyr, um vit ikki eisini kunnu koma umborð hjá teimum, sigur Torleif Johannesen. Eingin deyður í sínum

Vestmenningar hava jú so góða tíð, ella tað siga onnur í øllum førum. So kanska gera vit okkurt rætt. Spyr bara hvussu nógvar stuttsøgur eg stillisliga sat og formuleraði í høvdinum alla ta tíð, eg sat á bonkinum

rós fyri. Tí tað er sum – aftur einaferð - at fáa eitt prát við hetta merkisverda menniskja. Og ein spyr seg sjálvan: hvussu nógv mann ikki liggja eftir á láni, og sum ikki er komið við, tí teir tóku upp

av at skula liva undir slíkum umstøðum. - Hvør hevði ikki verið tað, sum var útsett fyri alt hetta? spyr mamman. Tá ið trý ár vóru liðini, royndi hon at fáa málið tikið uppaftur. - Eg valdi so at bíða, tí

væl—sum partur í málinum fingu teir at vita, at Megrahi fór at sita av lívlangu revsingina í Skotlandi. Spyr, hvat fyri samhuga, næstringarnir hava verið fyri; hvussu er tað, at tú vísir teimum samhuga við at

enn í Danmark, so hví skulu útisetar yvirhøvur hugsa um at flyta heim aftur til til slíkar treytir, spyr stjórin í Húsalánsgrunninum. - Eg ivist ikki í, at prísurin á bústaði ger sítt til at forskrekkja

hjásitara, og hon slapp ongantíð at lesa frágreiðing sína. Tá var hon einans 15 ár. Hvar er rættartrygdin? spyr Hans Eiler Hammer. Gentan knúst Gentan var í pulvuri av øllum hesum og helt tað vera hennara skyld