helvtina av Føroyum. Tey hava ferðavinnu og oljuvinnu, infrastrukturin á landi er kanska ikki betri enn okkara, men tey hava góðar havnir har. Og so gera tey eisini nógv við at menna grønar orkukeldur, greiðir
bestu. Tá ið Tórur sjálvur fór at føra fiskiskip, bleiv navnið kent millum føroyingar sum ein av okkara frægu fiskiskiparum. Tórur var enn tannáringur, tá ið vit skiltust sum skipsfelagar. Hesa tíð, undir
aðrar vegir og brýr, sum tey sálarssjúku tørva inn aftur í samfelagið- og lívið. Men tíverri bleiv okkara uppskot um Fountain Hús felt. Skil tað hvør ið vil ! eg skilji tað so ikki ! Løgtingið hevur eina
millum fýra tey síðstu, trý tey síðstu og at enda bara tvey tey síðstu. Tá var tað ringt at trúgva, at okkara varð valt fram um øll hini. Fíggjarligan týdning Bárður Háberg og Óli Jógvansson hava áður greitt
skipini høvdu farið av landinum við fiskinum, um møgleikar vóru at selt veiðina í Føroyum. - Síðan okkara skip fóru á gulllaksaveiði í apríl, hava tey landað einar tveir ella tríggjar túrar í Føroyum. Hesin
meta runavíkingar er brot á reglurnar. - Vit kunnu ikki góðtaka, at KÍ skrivar sáttmála við ein av okkara spælarum, uttan at vit vita av tí, sigur Andreas Lamhauge, formaður í NSÍ. Hann sigur, at felagið
gull, tvær silvur og eina bronsu. Spurdur um hvussu støði var, svarar Benny: - Vit kendu einki til okkara kappingarneytar, tað høvdu bert verið innanhýsis kappingar, men í mun til tað sum vit vóru vanir
Hoyvík tó teljast millum hesi hepnu. Orsøkin er at hon er fødd á einum serligum degi í grannatjóð okkara fyri sunnan, Skotlandi, nevniliga tann 1. Juli 1999. Henda dagin varð skotska parlamentið endurreist
okkum eftir at hava lokal fólk, har vit arbeiða. Og tí fegnast vit um at hava Rúna M. Hansen við í okkara arbeiði. Hann hevur so víst, at hann hevur dugað at handfarið hetta at bora brunnar. Tað boriarbeiði
hetta er eitt tekin um, at ongin í samgonguni sær álvaran í teirri støðu, vit eru í. Og tað verður okkara fremsta raðfesting tá ið Løgtingið fer undir arbeiðið aftur á ólavsøku. - Sum støðan er nú, er tað