Tammerfors. Tað er ein hugnalig kirkja. Og hóast tað eru millum tvey og trý túsund sitipláss, hevur presturin alla samkomuna tætt inni at sær. Tað eru fáar kirkjur, har tað er so lætt at tosa sum her. Kirkjan
Hans Mols Mortensen ---- Teir bítast sum hundar um piðaðu bein, trúboðari klandrast við prest, teir togast um bókstavar, gloymt hava Krist og boðið, at elska hvønn annan fyrst. Hvør sær kennir sannleikan
stendur við evstu ábyrgd til endans. Er okkurt serligt í kirkjuni, eitt nú tá ið vit fingu nýggjan prest, er tað aloftast mamma, sum leggur tann síðsta brikkin. Er okkurt merkisvert ella onkur broyting,
aftur. Men hetta javnaði seg skjótt, og sum frá leið blivu teir báðir sera væl. Fór til skips tá prestsins hond hevði verið á høvdinum So skjótt sum brøðurnir høvdu fingið prestsins hond á høvið, fóru
Gudstænastan verður á ovara vølli í Gundadali 20. mai klokkan 11. Ann Dahl Hansen, prestur, sigur at nógv spennandi verður á skránni. Havnar hornorkestur og GHM fara at spæla undir sálmasanginum
fólk har. Í 1584 verður annar bóndagarðurin prestagarður fyri sunnara partin av Streymoynni, men prestarnir búðu í Havn og høvdu uppsitara. Ein av hesum uppsitarum var Hanus Christiansen f. 1853, og [...] gloymdi hetta aldri, sum hann greiddi frá: Eg var tá um tjúgu ár og hoyrdi orðadrátt teirra. Orðini hjá prestinum vóru so ljót, at tey kunnu ikki takast upp aftur. Hetta tók sum rímiligt er pápa fast. Hann
festivalinum hesi 20 árini, og máttu tí fáast á skránna einaferð enn. - Og tá tað regnar á týskan prest, dryppar á føroyskan dekn og tað eydnaðist G! at lokka bólkin at spæla á G! eisini. Tey, sum fyrireika
húsfaðir. Sum 17 ára gamal var hann við á eini vandaferð eftir lækna suðuri í Havn. Dóttir Pryde prest var vorðin sjúk, og menn vóru bidnir um at fara eftir lækna. Veðurlíkindini hava ikki verið góð
vera. Hann helt, at eg kundi læra, hvat tað skuldi vera, tí eg var so skjóttfatandi. Eg spurdi so prest, nær eg kundi koma aftur, men tað dugdi hann ikki at svara mær. Tá hugsaði eg við mær: “At fara burtur
kanningini, siga frá stríði við konfirmantar og foreldur teirra, skrivar Berlingske. Ein mamma hótti ein prest, tí fyrrverandi maður hennara slapp at sita í kirkjuni til konfirmatiónina. Ein onnur mamma royndi [...] einum konfirmanti, sum var ónøgdur við, at ein floksfelagi fekk frí, tá konfirmantarnir gingu til prest. Ein prestur hevði skrivað í bløðunum um, at menningarlæra Darwins ikki er endaliga prógvað. Dagin
