hesum fiski lagdan upp á Tvøroyri. Ja, svaraði Hjalgrím, um tygur vilja arbeiða eftir 294 prístalinum. Nei, Hjalgrím tað gera ogur ikki, men jeg havi frætt, at Jákup hjá Karl á Lag hevði bjóðað sær at taka

skal útnytta teg og títt, má man vera varin og vita, hvat alt gongur út uppá og hvat tú sigur ja og nei til. Við hvørt er trupult at hava yvirlit, men við tað at vit eru tríggjar ger tað eitt sindur lætt-ari

málningalist. Hans fæst eisni við at tekna og hevur við tekningum sínum prýtt onkra bók hjá pápanum. - Nei, tað er kanska meira ein spurningur um, hvat onnur hava sagt, heldur Ria, hóast hini bæði ikki halda

hvørt føroyingar skulu gerast limir ella ikki. Løgtingið hevur sagt sína hugsan og tað er eitt greitt nei, men manningin í tinginum broytist, og tí er ikki vist, at tingmanningin í dag hevur somu hugsan sum

tað, sum liggur í kortunum. ? Men hava vit nakra ítøkjiliga avtalu við norðmenn og íslendingar? ? Nei, enn hava vit ikki gjørt nakra avtalu, men hetta arbeiði er í gongd. Annars verður frí atgongd til

tað, sum liggur í kortunum. ? Men hava vit nakra ítøkjiliga avtalu við norðmenn og íslendingar? ? Nei, enn hava vit ikki gjørt nakra avtalu, men hetta arbeiði er í gongd. Annars verður frí atgongd til

á trappuna og mamma trúði, at hann var farin og eingin tordi at siga tað. Ja tað var bara Heygum. Nei Karl, vit hava ikki gloymt, men valdu at fyrigeva. Tú sigur, at pápi var stjóri í Trolkol við skrivstovu [...] hetta var ein barnagarður«, sum hesir óføru intrigimenn høvdu sett í verk við innkalling til eykafund. Nei Karl, kasta ikki við steini tá ið tú sjálvur stendur í einum glasbúri. Sum útiseti, hevur tað altíð

skja. Ja, ein robottur, sum dansar fyri øðrum við vón um at onkur ein dag vil dansa fyri sær. Men nei, leingi er at bíða. Føroyskar kvinnur á arbeiðsmarknaðinum eru troyttar og við at vera útmattaðar.

orsaka av sparingum, vera ansa á sømiligan hátt. Men trídupultur skattur og 19 tíma arbeiðsdagur: NEI TAKK. Tað er óneyðugt. Marjus Dam, løgtingsmaður Sambandsfloksins

tú ætlar at fáa tær kunnu gleða seg, og ikki at forgloyma alt tað í Skálavík tú hevur at tríva í. Nei, ikki bera vit ótta fyri at tú kemur at keða teg. Andrias góði, vit kunnu bara takka tær fyri øll hesi