heilt nýggjar møguleikar fyri inntøkum í tænastuvinnuni við at útflyta vitannarvørur. Høgni Hoydal spyr, hvussu framtíðin hjá Føroyum sá út í t.d. 1870? -Tá vóru vit eitt landbúnaðarsamfelag. Vit høvdu [...] einki borið til. Vit mugu tí hugsa nógv longur fram í tíðina. Landsstýrismaðurin í sjálvstýrismálum spyr, um tað er so tað órealistiskt at siga, at seta vit okkum politisk mál um vinnumenning, td. at vit
vegginum á Felli. Vit biðja góðan dag, og eg spyrji, um pápi hansara æt Fríðrikur. Hann heilsar aftur og spyr, hvørji vit eru. Tá ið hann frættir, at vit eru føroyingar, smílist hann og bjóðar okkum inn. Jú, [...] stovuni. Nú er tað langt síðani, og tað er nógv broytt síðani tá, staðfestir Jósup hugsunarsamur og spyr, um Símun hjá Póli framvegis eigur eftirkomarar. Jú, hann eigur son og dóttur, sum búgva í Klaksvík
verið ógvuliga slítandi og uppskakandi. - Eg kann ikki fara til handils uttan at ein rúgva av fólki spyr um eg veit nakað nýtt frá myndugleikunum. - Fari eg í føðingardag ella í veitslu, er sama skilið og [...] tankanum um, at hon kann missa alt og verða send av landinum. - Hon sigur ikki so nógv, men onkuntíð spyr hon um tað kann henda, at vit verða send avstað. - Eg brúki nógva tíð at hugsa um, hvat eg havi gjørt
eløgini. ? Hvussu nógvum fiski kunnu føroyskir útflytarar veita leveringstrygd fyri hesa tíðina?, spyr Óli Samró. Hann sigur, at slíkt ger, at á marknaðinum í Evropa, verða føroyingar ikki mettir at vera [...] Fiskavirking ella Føroya Banka, skuldi fari í verkfall, ella Poul Michelsen ímóti heilsølueigarum, spyr hann. Tað sigur seg sjálvt, at eitt samfelag kann ikki mennast undir slíkum skipanum, leggur hann
Hann spyr: Hvussu skal ein bera seg at við at fáa nýtt rossaslag í Føroyum? Sum tann gløggi maður hann er skilir prestur, tá hann hevur hugsað seg um, at Jógvan hevur brúkt eina mynd. Og Janus spyr: Hvat
borgarstjóra, eitt starv hann røkti í 8 ár. Byráðssessin røkti hann til hann var 75 ár, í 2000. Spyr tú um politisku hugsjón hansara, so kann hon sigast við einum orði: sosialur. Ávirkanin frá pápanum
stóran mun hevur verið grundarlagið undir arbeiðnum. Hvør sigur, at henda framskriving fer at halda, spyr Kim Hansen og heldur fram: - Og harnæst er alt ov stórt fokus á pensjónsaldurin. Tað eru hesar báðar
hevði verið eitt skarn, hevði eg sagt nakað annað. Men tað er fallið Magna Arge fyri bróstið. Hann spyr meg beinleiðis um eg ”fái løn úr danska fólkatinginum fyri at mála rolluna hjá donsku stjórnini so
rúgvuni og ynksti honum vælkomnan til landið og høvuðsstaðin. Og tey prátaðu eina løtu á enskum. Men so spyr konan: Hvørjum býi í Onglandi hesin vinarligi bretin er úr. Tá letur í blídliga “bretanum”: “ I
hann upp aftur, ringir telefonin. Tað er mín góði vinur Regin, sum eisini er pápabeiggi David. Hann spyr um nakar hevur ringt til mín. Eg svari honum, at telefonin hevði ligið og ladað og eg síggi at fleiri