offrið tryggjaði John Arna javnleik. Talvið er við í blaðnum. Tískil ein hampiliga góð byrjan hjá okkara manni, sum mánadagin eftir evstamark hitti Christian Kyndel (2364). Fimm stig av sjey møguligum skal
føroyskar viðmerkingar, meðan tjóðveldisfólkini í Tinginum bara lósu danskt. Lógirnar eru nú samtyktar og okkara Landsstýrið er valt at umsita tær lógir, sum løgtingið samtykkir. Dómsvaldið dømir eftir løgtingslógum
og misbrúktir í føroyskum politikki. ? Undir viðgerðini av málinum settu bara nakrir heilt fáir av okkara fólkavaldu seg førar fyri at seta fram egna meting av hesum fløkta máli. Nei, til tess kravdust notat
tað er sera dýrt at leiga boripallar, so bendir einki á, at feløgini halda seg aftur at bora her um okkara leiðir. Sambart upplýsingum, sum VINNUSÍÐURNAR hjá Sosialinum hava fingið uppspurt, so er møguleiki
tríggjar sera fegnar um. ? Hetta má vera eitt tað besta hølið í landinum til slíkar framsýningar, sum okkara. Tí tað er so rátt og hóskar væl til lutirnar hjá okkum, greiða tær frá. Framsýningin letur upp
mammuni og ommuni, bønar og biðir um at sleppa at vera har. Hann vil ikki heim aftur til pápan. Men okkara kæri landsstýrismaður, Strømmurin hevur, sum tað ljóðar úr Tinginum, lagt linjuna: Um alt er farið
menniskju altíð í vanda. Tann óndi gongur um sum ýlandi leyva eftir okkum. Men í hesum vanda er tað okkara troyst, at vit hava ein hirða, ið leitar eftir okkum. Hann leitar ikki eftir okkum fyri at revsa
Eivør í Nasa, Reykjavík. Eivør verður sostatt send til útvarpstól kring alt Europa og heimildarmaður okkara í Íslandi, Jens Guð, ivast ikki eina løtu í, at innan long tíð er umliðin, er Eivør stjørna á altjóða
Okkara stóri granni fyri sunnan, Stóra Bretland, hevur onga skrivaða gundlóg. Danmark hevur eina rættiliga generella grundlóg, meðan eitt nú USA hevur eina rættiliga ítøkiligt orðaða grundlóg við uppískoytum
sagt. ? Tað er sjálvandi sera harmiligt, tí fleiri av okkum hava tosað um, at hetta nú skuldi verða okkara seinasta ár í kappróðri. Og so við nýggjum báti afturat, men tað bleiv av ongum, sigur hann og leggur