at uppskotið kann góðkennast, umframt um alla tilgongdina fram ímóti byggingini. Landsstýriskvinnan bar í vár tinginum uppskot til løgtingslóg um studningslán til at byggja nýggjan húsarhaldsskúla, áljóðandi
t. Gorm hevur við sínum vinnandi verimáta, trúskapi móti yvirvøld og arbeiðssetningi sýnt, at tað bar til at samantvinna egnan autoritet og virðing aftur við reiðiligheit, hjálpsemi og fólkaligheit, so
vakur, horvin dreymur.« »So var tað eisini hjá honum,« sigur áin. »Tað føldi hann longu tá, at hann bar deyðans kulda í hjartanum. Og nú er hann deyður. Hann doyði ikki her, men í einum øðrum stað, eg frætti
sóu væl, og ikki minst var dygd í tónleikinum. Her var talan um væl tilrættisløgd løg, og eisini bar útgávan brá av, at góðir handverkarar handfóru ljóðførini. Bólkurin hevði uppruna í Leirvík, við greinum
ætlað, tí fyrst varð fráferðin úr Reykjavík seinkað, og síðani gjørdi mjørki í Vágum, at tað ikki bar til at lenda. Longu undan fráferðini úr Reykjavík gjørdi flogskiparin greitt, at tað var nokk so grátt
Hillary Clinton tillukku við sigrunum í Ohio oh Rhode Island. Sjálvur vann hann í Vermont. Í Texas bar ikki til at útnevna Hillary Clinton sum vinnara, fyrr enn 75 prosent av atkvøðunum vóru taldar. Hon
við. Eg klipti reimina eitt sindur longri, enn sjálvt handtakið var, so hon kundi boyggjast, og tað bar til at taka um hana og lata skápini upp. Eg brúkti fýra seymir til hvørt handtak og royndi at goyma
selv få det bort igen«. Harra Jónas varð at enda noyddur at biðja Guttorm í Múla hjálpa sær, og tá bar til. Sambært søgnina skal Beinta eitt skiftið hava verið trúlovað prestinum Anders Lemvig, og skaldsøgan [...] seks í tali - píndust undir hansara sjúku: »så som han mange gange gik efter sin hustru og børn i sin bare skjorte og bukser. Ja på den måde at drive hende og hendes børn af gården for sig«. Eina tíð fluttu [...] næstan tíggju ár eldri, tá ið hon giftist Peder Arhboe. Somuleiðis varð nevnt, at skaldsøgan ikki bar við tíðina, aftan á at harra Pál er dømdur frá embætinum. Av fyrstan tíð var hetta kortini ætlanin
dimmalætting. Har høvdu vit manga góða løtu saman. Hvussu bar tað til, at Lill tosaði eins gott føroyskt og flest allir føroyingar, og hvussu bar tað til, at hann skrivaði føroyskt rættiliga væl? ”Jú,” segði
Háskúlavegi og í hesum arbeiði var hon bæði miðvís og bráð. Hon vildi hava klinikkina so góða, sum til bar, og vildi skapa virðiligar karmar fyri tey hoyribrekaðu í Føroyum. Hennara yrkiskunnleiki og arbeiðssemi