ðan rætt Í verðandi skipan er tað lógarfest, at allir skikkaðir næmingar skulu takast upp. Hesin rættur er tryggjaður øllum ið søkja inn á student, men er ikki tryggjaður teimum, ið søkja inn á tær yr [...] lógartryggjaðan rætt til gymnasialu útbúgvingarnar, men vit eiga ikki at steðga her. Hesin lógartryggjaði rættur eigur at verða víðkaður, so hann er galdandi fyri allar miðnámsútbúgvingar. Vit mugu seta størri

ikki verið so verjuleys, tá ymsir landspolitikarar og flokkar royna at taka patent uppá, hvør er rættur føroyingur og hvør er landasvíkjari (!). Í øðrum londum er eisini vanligt, at akademiski fólkabólkurin

Jákup Magnussen, at hann eft­ir­kannaði tað, hann sigur. Minsta kravið má vera, at pá­standurin er rætt­ur. Ein­­a­ferð legði hann Rás2 und­­ir at taka ímóti mutri, og nú er skuldsetingin, at vit ikki gjalda

frá, hví so er. Í donsku rættaskipanini eru tríggjar flágir. Niðast eru býarrættirnir (t.d. Føroya Rættur), omanfyri teir eru landsrættirnir (eystari og vestari) og ovast er hægstirættur. Ein og hvør, sum

Løkshøll. Tað bleiv sjálvandi ikki talað eitt orð um, hvat vit vildu við listanum. Hetta var ein rættur individualisti. Eg roknaði við, at tað millum tey 15 valevnini í sjálvdrátti var ríkiligt av ósemju

Oyrasundi, og púra greitt er, at okkum tørvar lestraríbúðir og kampus fyri, at Havnin kann gerast ein rættur lestrarbýur. Tað kann ikki vera rætt, at tað er lættari at vera føroyskur lesandi uttanlands enn

í Ebenezer hevur brillierað, er Ernst Sondum Dalsgarð kongurin í Norðurlandahúsinum, og sum ein rættur Don Juan við síðum hári forførir hann alt og øll. Umframt operarøddina hevur hann sjarmuna og út

eg, smakkar heldur ikki væl hjá mongum sambandsfólkum – so kann “naivius maximus” kalla tað ein “rættur” so galið hann vil. Okkara innasta og stolta kensla av sjálvbjargni og fatan av ábyrgd letur seg

eg, smakkar heldur ikki væl hjá mongum sambandsfólkum – so kann “naivius maximus” kalla tað ein “rættur” so galið hann vil. Okkara innasta og stolta kensla av sjálvbjargni og fatan av ábyrgd letur seg

rekkjum. Glottarnir Sammett við í fjør var hesa ferð talan um føroyskt liðavrik. Hugburðurin var rættur, og allir vóru sinnaðir at stríðast fyri ein og ein fyri allar. Óli Johannesen og Fróði Benjaminsen