Vilja tit hava eitt gott kvøld, so er valið lætt: farið í Løkshøll og hyggið at »Stundum, stundum ikki« ! Leikarar: Jan Gardar Hálvdan Hálgadal, skrivari í málaráðnum Jórun Ljóstein Hermina, løgtingskvinna

At vísa virðing fyri ognarunum, er at geva honum tann rættin hann eigur, baði í mun til tryggingar hansara og so sanniliga eisini í mun til innlit í sítt egna felag. Ognararnar eiga til eina og hvørja

Ingálvur, sum tók næsta stigið á leiðini og gav hesi serligu, føroysku listini eitt altjóða format - ! Maðurin er Michael Wivel, ið er doktari í listsøgu og kunstkritikari í mong ár á Information og Wee

smíli og onkrari stuttari viðmerking, ja, tað er júst tað sum eyðkendi teg og Hans Anton. Takk fyri tað ! Vit hava eitt tómrúm í lívi okkara, í samtíð okkara og ikki minst í heimi okkara, tú kom so mangan inn

- Tað er ein politiskur sjónleikur, ið verður spældur í løtuni. Endamálið er at vit skulu gerast bangin og undirbrotlig, segði Høgni Hoydal í formansfrágreiðing sínari. Á flokstinginum hjá Tjóðvledi v

Rumeniu liggur ikki eftir, men tað vita mongu lagsfelagar teirra í trúfesti - meiri at siga frá um - ! Vit verða tíverri ikki heima á hesum stóra degi tykkara, og vilja tí við hesum í takksemi ynskja tykkum

ljóðini høvdu berandi leiklutir. Tónleikurin gav skiftandi stemningsmyndir, og úrvalið serstakt. – Vakurt ! – Sterkt! Leikurin er mest at líkna við eina kaleidoskopiska uppliving. - Eftir at hava slept øllum

Facebook. Eg eri inni á facebook hvønn dag og tað er meiri enn so, at tað verður brúkt til arbeiðsbrúk ! Fái nógv góð hugskot har inni - og síggi eina rúgvu av vøkrum kvinnun - sum ger mær lívið lættari til

av dønum. Men hetta er ein skeiv mynd, tí tann kúgandi, nationalistiski valdsharrin býr í Føroyum !

í Sandvík skal lata aftur, høvdu tey trý skúlabørnini yrkt hvør sína yrking um skúlan Gamli Skúlin ! Í skúlanum her í Sandvík ¬- eg nú gangi, tó skjótt til Hvalbiar skúla eg fara skal. Farvæl gamli skúli