runnið í fleiri ár og er ein av veteranunum í hesi ítróttargrein. Eisini dámar honum væl at fáast við seyð. Steindor Hjaltalin er havnarmaður, føddur í 1949. Sum ungur róði hann út og hevði onnur arbeiði sum
fimtapláss frá Norgesmestaraheitinum sum sínar bestu plaseringar, gleðir seg til at smakka tvøst og seyð og nógv borðtennis. - Føroyar eru jú ikki kendar fyri sítt hektiska náttalív, so tað blívur nokk góð
Seinasta avbjóðingin hjá hundunum var at reka seyðafylgið í rætt og síðani finna og reka ein ávísan seyð úr mongdini. Til at leiðbeina hundarnar í eini slíkari kapping, standa eigarnir á síðulinjuni og bríksla
hevur hann eina trøð í Havnardali, har teir nýta ta mesta av frítíð síni, teir hava gas, dunnur, og seyð og velta epli og røtur. Eisini gongur Helgi á fjall í Kollafirði. Hann er giftur Mallu, f. Winther
enn 25 ár á Landssjúkrahúsinum. Annars er Niels nógv í heimbygdini, og dámar honum væl at fáast við seyð og at velta epli.
Orku-og Brennistøðini á Hjalla ella hjá IRF í Leirvík, hava bøndur og fólk annars, sum eiga og fletta seyð, møguleikan at lata skinnini til Sp/f Oikos, sum Jógvan og sonurin, Sigurd Nordendal úr Bø, eiga
umleið 22 fólk, og tá hesi høvdu fingið mettuna og høvdu sitið eina góða løtu og prátað og reypað um seyð og góðar veðrar, fóru tey næstu til borð. Øll, sum komin vóru á gátt, fingu um góðan bita. Størsti
kundi hvørt húski hava kúgv ella seyð gangandi, og í aðrar mátar fingu fólk seyð bíliga úr haganum, tá ið skurðfjøllini vórðu gingin. Hevði tú stórt hús, fekst tú ein seyð bíliga – og var talan um tvey eldri [...] eldri fólk í húsi, fingu tey kanska ein hálvan seyð bíliga. Hon sigur, at henni kunnugt, var tað avlopið av rakstrinum av Høvdahaga, sum gjørdist fyrsta íkastið til fiskavirkið í bygdini, og seinni komu
Bjartalíð spældi nøkur klaverstykki og Marita Joensen og Johnny Hansen sungu. Í frítíðini fæst Jákup við seyð og hevur hann eisini verið røktingarmaður í Lamba í meira enn 30 ár, eisini hevur hann bát.
hann skuldi koma til lands. Tað vóru sjálvandi nakrir heilt fáir suðuroyingar, sum høvdu fingið sær seyð at fletta leygardagin. Men næstan allir hinir vóru á Tvøroyri og tóku ímóti nýggja Smyrli, tí hóast
