fýra fronskum liljum. Sirkulin ímyndar hitt æviga og guddómliga – tað himmalska. Krossurin ímyndar Jesu deyða langafríggjadag, og franska liljan, ið hevur trý bløð, ímyndar hin tríeiniga Gud – Faðir, Son

Frásagnirnar um kjarnan í kristnu trúnni - Jesu deyða og uppreisn - kunnu vit lesa um í teimum fýra evangeliunum í Nýggja Testamenti. Kritikkarar halda tó ikki, at hesir tekstir eru álítandi frásagnir

hon sær tveir einglar í hvítum klæðum sita har, annan við høvdalagið og annan við fótalagið, har sum Jesu likam hevði ligið. v13 Og teir siga við hana: «Kvinna, hví grætur tú?» Hon sigur við teir: «Tí at

umboðar eisini uppreisn Jesu Krists. Tí prýða vit heimini við eggum av alskins slagi um páskirnar. Eggið hevur líka síðani tey fyrstu árini eftir Jesu deyða verið ein ímynd av uppreisn Jesu. Eggjakoppurin sær

Á Páskum eru tað mong, sum fara í kirkju at hoyra prest prædika um Jesu deyða og uppreisn. Hetta ber sjálvsagt ikki til í hesum døgum - heldur ikki í Danmark. Har hava tey tó skipað fyri eini heldur a

annaðhvørt vit liva ella doyggja, mega hoyra tær til. Hoyr okkum í Jesu navni. AMEN -- -- -- Lat okkum við ápostlinum ynskja hvør øðrum: Harrans Jesu Krists náði og kærleiki Guðs og samfelag heilaga andans veri [...] ónda. Sannleikin er ofta ill lýddur sigur orðatakið, og onkur hevur sagt, at tað torføra við at hoyra Jesu orð, er ikki tað, vit ikki skilja, men tað vit skilja. Tí vit vita øll, at tað er torført at gera

grikskt. PODAS merkir "føtur", og Ekklesias “kirkja”. – Í kirkjuni er tað týdningarmikið at sita við Jesu føtur og at tæna við næstans føtur, sigur Bergur D. Joensen. Ásbjørn Jacobsen hevur nógv ára royndir

»Friður á jørð og í menniskjum góður tokki« Soleiðis verður sagt í jólaevangeliinum, sum er frásøgnin um Jesu føðing. Í hesum døgum hava vit fleiri ferðir hoyrt hesi orð, og tey fara vit eisini at hoyra fleiri [...] eini slíkari hátíð, men tó alt við máta. Spurningurin er, hvat tað er, vit hátíðarhalda. Um tað er Jesu føðing, ella um vit hava givið hesi hátíð eitt heilt annað innihald. Matteus gamli leggur ikki fingrarnar

árinum. Familjan savnast, grundarsteinarnir í kristnu trúgv okkara verða hátíðarhildnir, og vit minnast Jesu føðing. Hetta er ein tíð, har vit hava hugnaløtur saman við teimum nærmastu og ein tíð, har vit minnast

nógv onnur tiltøk í sambandi við jólini, so fingu vit tíð at seta okkum meira inn í jólaboðskapin og Jesu gerning fyri okkum. Tað var nógv róligari, og fólk nýttu at vera saman sum familja. Vit upplivdu tað