løgtingsformaður verið við til vitjanina hjá Margrethu drotning í Føroyum, hóast eg persónliga ikki helli til monarkiið sum skipan. Eg havi verið við til at taka ímóti drotningini í morgun í Havn. Bjóða henni
Jesusbarnið vóru á veg til Egyptalands, sigur søgan, at tey eitt kvøldið leitaðu sær skjól í einum helli. Tað var eitt sera kalt kvøld, og svørurin var hvítur av frosti. Ein lítil eiturkoppur sá lítla J
tjóðskaparanda, virkisfýsni og í trúgv á vinnuna, heldur enn at tosa um at halda útlendingum uttanfyri? Helli meira til tann partin – at fáa føroyingar við , heldur enn politisk inntriv, fyri at halda øðrum uttanfyri
útav, um vit tetta síðuna ella velja at leypa á júst har, sigur Lars Olsen og leggur afturat; - Eg helli til, at vit leygarkvøldið skulu tora at skapa fleiri møguleikar og leypa meiri á, sigur landsliðsvenjarin
venda. Konsertin er sálarsmyrsl av størstu dygd. Hóast staddur inni í einum á nógvar mátar ræðandi helli í bølamyrkri, so kundi tú ynskt tær at verið verandi her allan dagin, bara so leingi, sum tónleikurin
venda. Konsertin er sálarsmyrsl av størstu dygd. Hóast staddur inni í einum á nógvar mátar ræðandi helli í bølamyrkri, so kundi tú ynskt tær at verið verandi her allan dagin, bara so leingi, sum tónleikurin
í Dímun, har 37 mans lógu veðurfastir eina sanna illveðursnátt. Einasta skjól teir høvdu var eitt helli, teir plagdu halda til í tá ið teir vóru í Oynni, men har var bara pláss fyri helvtini av fólkinum
veri seg av verðsligum ella religiøsum slag. Men frásøgnina um Tað Hvíta Lambið, sum situr í einum helli undir jørð – og við síni mjúku rødd og sínum meinfýsni fær hvønn sum nærkast at fána burtur – gloymir
og hava sína kvøldsetu - greiða frá farnum døgum - um kempur og kappar og brøgd teirra. Í onkrum helli situr høvdingin stillur, friðarligur og rættir hondina varisliga fram. Onkur trælkvinna fer eftir [...] ovastan. Steinar og grýti verða til fólk, stór høvd og kroppar, sum vaksa út úr oyðimarkarsandinum. Helli og bóltsteinar verða til dýr ? áarross og krokudyllur. Eg haldi, myndin er sum amboðsbreddin á telduni
við vilja, velur at fokuserað uppá og misskilja, eitt heilt einkult dømi, dugi eg ikki at siga. Eg helli til tankan, at Jógvan við Keldu fullkomiliga misskilur, tað kjak, hann sjálvur byrjaði. Hvussu vit