Mathildu í Streymnesi og Unn í Ålborg. Á hesum stóra degi ynskja vit, synir hennara, at veita kæru móður okkara eina hjartaliga tøkk fyri alt, sum hon hevur verið fyri okkum. Føðingardagin 14. februar er mamma
spælandi venjarin hjá Neistanum, Ingi Olsen, ið hevur stóra virðing fyri KÍF. – Kollfirðingar hava argað okkum øgiliga illa. Vit hava vunnið allar dystirnar ímóti KÍF, men tað hevur ikki verið lætt, og í tí [...] hann væntar annan stuðul við: – Vit eru »underdogs«, og tí fara óivað eisini mong onnur at halda við okkum, sigur Jan Ottosen.
Hví kunnu vit ikki skjóta aftur, tá vit vit fáa so nógvar so ljótar og so niðrandi mailar um okkum, sum ikki virða hvala-mannarættindi? Vit her á redaktiónini fáa helst allar teir mailar
Løgtingið eigur at avtaka starvslønirnar, soleiðis at listarfólkini mugu út at »gera okkurt ordiligt arbeiði«, ella um kanska blaðstjórarnir á Dimmalætting og Gerhard Lognberg
avskeplaða mynd føroyingar hava av okkum sjálvum og okkara søgu. Hon vísti á, at vit hava tað best og síggja best okkara samleika, tá vit hava onkran, sum er ímóti okkum. Er tað ikki Danmark, so er [...] hægri og geva skúlanum nógv betri umstøður. Vitan og lærdómur hava so ómetaligan týdning fyri okkara samleika og fyri at yvirliva sum tjóð!
hann væntar annan stuðul við: ? Vit eru »underdogs«, og tí fara óivað eisini mong onnur at halda við okk¬um, sigur Jan Ottosen.
nógv fækkaðar, sigur Jógvan Arge, formaður í mentamálanevndini í Havn. – Tað hevur týdning fyri okkara søgu, at Tórshavnar kommuna hevur skil á hesum fornminnum, og til tess betri at lúka setningin
ert tú framvegis virkin – hvat ert tú gjørdur av? kundi veri spurt. Ymist er hvussu hvør einstakur okkara er útborin. Mong teirra, ið hava roynt at liva eitt heilsugott lív og harvið farið væl við sær
ógjørligt at leypa út fyri eitt tok, um onkur ynskir at gera av við seg, tí tað steðgar í somu løtu okkurt óregluligt er á sporunum, greiðir Suni frá. Tíbetur kemur tað næstan ikki fyri, at fólk leypa út
føroyskar húgvir við týsk pløgg av ymiskum slagi, og allastaðni komu týskarar og heilsaðu hjartaliga uppá okkum, og vístu okkum hávirðing. 1940 broytti alt Upplivingin í Hannover lærdi meg nógv. Eg hevði áður
