eisini frá, at sum málið liggur í løtuni, so eru tað teir víðgongdu flokkarnir í ríkismálinum, Sambandsflokkurin og Tjóðveldisflokkurin, sum liggja uttanfyri, og at vit arbeiða fyri at fáa eina breiða semju

landsstýrismenn hava trýst mál ígjøgnum við at venda sær til andstøðuna. Øll minnast, tá ið Sambandsflokkurin trýsti lógina um fiskidagaskipanina ígjøgnum við undirtøku frá Fólkaflokkinum, hóast bæði S

Føroyar. Her er boðskapurin hjá Tjóðvaldisflokkinum greiður. Teir vilja hava loysing, meðan Sambandsflokkurin ikki heldur, at nøkur broyting er neyðug. - Alt tað, sum byggir á broytingar í politiskta arbeiðinum

Sambandsflokkurin -Flokkurin hevur onki álit á mær longur. Og eftir tað, sum hendi fíggjakvøldið, kann eg heldur ikki hava álit á flokkinum longur. Tað er tann kenslan, sum Johan Dahl, løgtingsmaður, situr

Fólkaflokkurin er helst komin longst við at netvarpa sínar politikarar og teirra sjónarmið, og Sambandsflokkurin hevur eisini nomið við webcast-tøknina á heimasíðu sínari, tó í avmarkaðan mun. Hinvegin hevur

nóg gott. Men tað er ikki bara formaðurin, sum hevur skyldina. Og eitt er vist og tað er, at sambandsflokkurin tolir ikki fkeiri brestir av hesum slagnum. Hava givið bakslag Johan Dahl sigur, at tað er heilt

Hetta var tó bert sum at gera í brøkurnar, og ikki eingang ríkis-eindarflokkur nummar eitt, Sambandsflokkurin, sum annars hálovar øllum, ið danir gera og siga, klárar at rekja hesa fløkjuna. Haraftrat hevur

dragast ein flokspolitiskur tráður ígjøgnum alla greinina - tí tá er málið helst nátt. Vóni at Sambandsflokkurin og Dimmalætting í framtíðini gera sær størri ómak at grundgeva fyri sínum politikki, og ikki

metir seg sjálvan at hava 100 ára føðingardag. Tann dagin roknar floksleiðslan frá tí degi, tá Sambandsflokkurin varð stovnaður. Tí tá fór táverandi tingmanning í tvíningar,og summir stovnaðu Sambandsflokkin

sostatt bløgga hana endaligt. Men hvat segði hesin, jú hetta er meginparturin búskaparfrøðingar. Sambandsflokkurin hevði ikki brúk fyri stemmum úr Sandoynni, slíkt tvætl skal man hoyra, nei feilurin er nokk