er grundarlagið nóg stórt til at fáa eina góða mynd av, hvat tey gomlu halda. Vilja vera heima Og myndin er púra greið: Tey allarfelstu vilja vera heima sum longst. ? Vit eiga húsini við rubb og stubb og
– í hesum føri virðini, vit kunnu skapa úr okkara egna fiski – kallaði eg ”fuglar á takinum”. Men myndin er ikki heilt røtt. Okkara egni svartkjaftur fer jú ongan veg. Spurningurin er bara, hvat vit brúka
Tórbjørn Jacobsen, borgarstjóri í Runavíkar kommunu, og Heðin Mortensen, samferðslumálaráðharri. Myndin er tikin eftir ein fund í Portugálinum, har einasta avráðingin var, at ein verklagslóg skuldi leggjast
at teimum manglar føði. Tær fáa ein brúnligan lit, nálirnar detta av og træið doyr. Vit siga, at myndin er tann sama millum Gud, Jesus og menniskja. Menniskja er so nógv tann veikasti parturin í skapa
at fiska? Hvørjum skulu tit nú livað av, nú tað ikki loysir seg at loysa, verður spurt afturímóti. Myndin av lívinum, ella deyðanum, í bjørgunum, er meinlík myndini av lívinum - ella deyðanum - í havinum
at siga “í hoyna”. Fridu dámdi at ferðast, og kundi hon viðhvørt vera nokk so leingi burtur. Vísta myndin er tikin, tá mamma og Frida eru á veg til Grimsby saman við pápa umborð trolaranum Skálaberg TN20
eina grein 13 kanning. Eg vísti politistinum koyrikortið, og vit kundu tá báðir staðfesta, at bæði myndin og skriftin á forsíðuni var so slitin, at hon hvørki kundi brúkast - ella var lóglig. Politisturin
ávirkan gjøgnum vakstrarhúsútlát, ið hevur broytt veðurlagið. Avleiðingarnar av tí er tann greiða myndin, ið vit síggja í Føroyum síðan 2003. Allar altjóða frágreiðingar í dag staðfesta eisini, at eingin
heild er og hevur verið góð hesi seinastu árini, og fólkatalið í landinum sum heild er methøgt, so er myndin ikki eins spennandi í øllum pørtum av landinum. • Partar av landinum hava stórar avbjóðingar við
bjartu gulu og reyðu litbrigdunum, sum eru báðumegin í myndini. Perspektivið er serligt við tað, at myndin hevur tveir rætningar og altso tvey hvørvingspunkt. Áðurnevnda húsatyssið er sostatt sett á skák
