Reinert. Andreas greiðir frá, at teir í Norðradali vóru frammanfyri sína tíð við millum annað at vaska seyðin fyri lýs. At koma úr stórstaðnum Vestmanna til Norðradals man hava verið vorðin sum broyting.
traðarstykki við Sundsvegin frá Edv. Mitens. Hesum bletti gjørdi hann nógv burturúr, hann hevði kúgv, seyð og hønur. Hann sýndi við hesum áhuga sínum, at til bar at grønka og væla um náttúruna, so hon kanska
øðrum gásasløgum. Eisini hevur hann dunnur og høsn gangandi. Á øllum hinum træðunum gongur seyður og annað fæ. Vestan fyri træðirnar gongur hamarin, sum virkar sum ein verjugarður fyri hendan partin
Eftir lógini kunnu skrásettir framleiðarar selja hesar føroysku vørur undir heitinum Heimaframleiðsla: Seyð, neyt, heimafugl, egg frá heimafugli, villini fugl, haru, grønmeti og frukt, bæði viðgjørd og óviðgjørd
runum á Toftum. Áhugin fyri seyði og seyðahaldi hevur altíð verið góður, og Harry hevur framvegis seyð. Hugurin at arbeiða er tann sami, og hóast árini nú eru 70, so eru orkan og evnini framvegis góð.
Landsseyðasýningina, ið Búnaðarstovan skipar fyri, sum liður í arbeiðinum at ala fram so lýtaleysan seyð í Føroyum, sum gjørligt. Til Landsseyðasýningina verða tilmeldaðu seyðirnir sýnaðir umaftur av útvaldum
eigari, so verður trupulleikin ikki loystur. Seinasta samdøgrið vóru tríggjar fráboðanir um leysan seyð í Trongisvági. Tað var klokkan 7:20, aftur klokkan 19:15 og aftur í morgun. Vaktleiðarin sigur, at
– Grindadráp er ein veitsla og føroyingar fletta seyð í sølumiðstøðum. Sjúrður Skaale, fólkatingsmaður, sigur, at hetta stendur í undirvísingartilfari um Føroyar, sum skúlanæmingar í Danmark hava til taks
nummarspjaldur heldur enn nummarplátu. Eg havi so enn ongan bil sæð við spjaldri, men síggi javnan seyð við spjaldri. Fellur eitt føroyskt orð (nummarpláta) saman við tí danska (nummerplade), so sigur ráðandi
Hava vit ov nógvan seyð í Føroyum, og er neyðugt at minka talið. Tað er ein spurningur, Høgni Hoydal, landsstýrismaður í landbúnaðarmálum, nú hevur sett sær fyri at greina. Hann hevur sett sær fyri at [...] fitt, fyri at fáa sum mest burtur úr. Tað eru eisini nógv, sum føra fram, at vit hava alt ov nógvan seyð, tí avleiðingin er, at alt, sum veksur, er bitið niður í svørðin. Ov avleiðingin av tí er so aftur
