– Vit vóru betri í fyrra hálvleiki og høvdu alt spælið, men vit taka ikki av okkara møguleikum. Í seinna hálvleiki tóku teir yvir og vóru betri, sigur Ebbe Kristin Thomsen, sum spældi allan dystin fyri
arbeiðspláss, og eru allar Føroyar tí at sammeta við eitt býarsamfelag. Men tað er ein styrki fyri okkara samfelag at fólk búgva í bygdum. Tí ræður um at fáa ein kommunubygnað, sum kann hjálpa okkum til
arbeiðspláss, og eru allar Føroyar tí at sammeta við eitt býarsamfelag. Men tað er ein styrki fyri okkara samfelag at fólk búgva í bygdum. Tí ræður um at fáa ein kommunubygnað, sum kann hjálpa okkum til
eygunum á útlendsku umhvørvisfólkunum, so kunnu vit eisini rokna við, at tað kann fáa avleiðingar fyri okkara útflutning og búskap. Og kanska fara vit komandi summar at leingjast eftir agurkutíðum.
umboð fyri fleiri feløg, sum halda eitt vakið eyga við føroysku leikarunum. - Tann møguleikan skulu okkara leikarar gagnnýta. Og hvat hevði tað ikki verið fantastiskt, um tveir ella tríggir leikarar fáa ein
við syndafallinum, hin dapra dagin á sinni. Hetta má verða tað sum er altavgerandi við jólahaldum okkara. Hetta má hvør einstakur kanna hjá sær sjálvum, sum tað stendur skrivað: “Kanna meg, Guð, og kenn
forrestin ikki hetta slagið av fyrstuhjálp, ið skuldi gevast… Álvaratos! Øðrvísi er við sonnu vinum okkara í Íslandi, sum í tólvta tíma royndu at koma til hjálpar, hóast teir verri enn so eiga so mikið, sum
sindur meira upp á fløskuna. Vit fara eisini at leggja hesa somu príshækking á ølið, sum vit selja frá okkara egnu goymslum, sigur Einar Waag. Men hann – eins og flestu aðrir føroyingar – undrast stórliga á
at henda deildin tók ímóti teimum, sum helst vilja aftur á Eirargarð at búgva. ??Av tí at dóttir okkara síðan 1980 hevur búð á Eirargarði 16, hava vit kunnað fylgt við gongdini øll hesi árini. Har var
nevndarlimum, ið treytaleyst stuðla honum, verið felagnum til óbótaligan skaða. Hvar skulu limir okkara sum í framtíðin fáa eina skeiva ella órættvísa viðferð venda sær. Nyttar tað í heila tikið at venda
