Sosialinum, sum er at fáa í handlunum í kvøld. - Tey, sum halda, at lívið er ein bein linja frá A til B fara at blíva skuffað ferð eftir ferð. Tí lívið tveitir teg av kós í tíð og ótíð, og tað er ikki altíð tú [...] av kós. Men eitt er vist – eingin velur at blíva skildur uttan orsøk. Tað er altíð ein orsøk, sigur Sveinur Tróndarson, sum eru giftur og skildur tvær ferðir og í summar skal giftast fyri triðju ferð. 1994 [...] burturúr, at “tredje gang er lykkens gang”. Men tað hevur ikki altíð verið stuttligt og lætt at fyrihalda seg til harða veruleikan við hjúnaskilnaði. 1997 og 2010. Tvey ár, sum fyri Svein vórðu merkt av skilnaði

verðini, tað er heilt sikkurt. Um øll høvdu eina so góða og fitta ommu, sum vit eiga, so hevði alt verið nógv betri. Tað er altíð so gott at koma inn á gólvið hjá tær og abba, altíð so blíð og altíð klár við [...] februar er nakað heilt serligt, tí hesin dagurin er jú bert fjórða hvørt ár. Men at tað er tú góða omma, sum bleiv fødd 29. februar 1924, tað passar so væl til dagin, tí tú ert nakað heilt serligt. Ikki finst [...] á. Men tað besta, sum er, tað er at vita at tú eigur Jesus í tínum hjarta og at tú og abbi hvønn tann einasta dag biðja fyri okkum øllum og leggja okkum øll í Hansara hendur. Tað er so gott at vita, og

so er Vilbjørg altíð góð at práta við. - Ja, Vilbjørg hevur serstakar eginleikar, eingin ivi um tað. Hon er sjáldsama blíð, og er faktiskt sum ein mamma fyri okkum øll. - Skal eg siga sum er, so er hon [...] ein kundi sum kom inn fyri at keypa ein pakka av kakao. Ein annar kundi keypti sær eina sodavatn, men visti ikki av serstaka degnum: - Noy, eg hevði ikki ánilsi av, at tað júst var handilin sum hevði føðingardag [...] teir trúføstu kundarnir komu á gátt fyri at ynskja teimum báðum tillukku. Regin og Vilbjørg sjálvi gjørdu ikki nógv burtur úr 60 ára degnum. - Typiskt fyri tey bæði, ikki at gera nakað serligt burtur úr sær

vit fóru út aftur hiðani, høvdu vit altíð kensluna av, at tað ikki var nakað í heiminum, sum vit ikki megnaðu; hon fylti øll við sjálvsáliti og sjálvsvirðing. Tvey børn átti gumma, Sigrun og Heðin, og [...] vit dugdu at ganga, runnið oman til hennara. Altíð var hon klár við einum drekkamunni og var altíð so áhugað í, hvussu tað gekk í okkara lívi. Spurdi altíð eftir okkara vinum, skúla og arbeiði. Tá ið vit [...] í tíðini á sjúkrahúsinum, tí altíð vóru tær mangar í tali, ið vitjaðu hana, -líka til tað seinasta. Hesar sakna hana óivað nógv nú. "Góða gumma. Takk fyri alt tú vart fyri okkum og alla familjuna. Vit

frælsi og fólkaræði ikki altíð tað sama. Vit kunnu liva í einum fólkaræði. Men er fólkið ikki upplýst, og hevur fólkið ikki møguleikar at vinna sær arbeiði útbúgving, eru vit ikki longur bara menniskjur [...] øll fáa møguleikan! Einki skal eita síðsti kjansur fyri eitt menniskja, tí menniskja er altíð eitt endamál í sær sjálvum – ikki marknaðurin! Marknaðurin er ein góður tænari, men ein vánaligur harri. Marknaðarin [...] kum vælferðarsamfelagi, ið ikki er ein sjálvfylgja, men altíð eitt mál, ið vit eiga at líta framímóti. Vit eiga tí altíð velja menniskjað fram um marknaðarkreftirnar. Tað er bæði lættari og rættari – og

fyrst. Eisini gjørdi hon nógv fyri onnur, sum høvdu brúk fyri hjálp. Hon var altíð klár at hjálpa, og ikki sást tú nakað arbeiði liggja eftir, har sum mamma hevði verið. Mamma var ein røsk og sterk kona [...] føðingardag fyri henni. Tað var hon sera glað fyri. Nógv eru minnini um mammu og tey verða goymd í okkara hjørtum so leingi vit liva. Mamma fylti so nógv, og har er eitt stórt tómrúm, nú hon ikki er millum [...] sjálvt um ikki nógvir pengar vóru um hendi, so blivu vit ongantíð gloymd, og okkum manglaði ongantíð nakað. Altíð gjørdi mamma nógv burtur úr høgtíðunum fyri at gleða okkum. Hon hugsaði altíð um okkum fyrst

, “men latum okkum ikki troyttast av at gera tað, sum gott er! Tí at í sínum tíma skulu vit heysta, um vit ikki gevast. Vit halda, at tey lýsa so væl teg omma og tað tolsemi tú sum menniskja hevði. Tú [...] Tú vart lítillátin og altíð við tí góða, tú sást lívið sum eina guðs gávu. Tú dugdi altíð at fáa sum frægast burtur úr líkamikið hvat. Eitt jaligt lyndi og altíð nærverandi. Víð tínum ótruliga tolsemi og [...] heim til hansara, sum tú hevði sett títt álit á. Seinastu árini segði tú ofta, at tú helt teg hava havt eitt gott og ríkt lív. Fyri okkum sum eftir sita er tað ringt at fata, at vit ikki aftur sleppa at

at tey sakna teg. Øll, sum kendu teg, góði Petur Arni, elskaðu teg av hjarta, vit kundu ikki annað. Takk fyri tað, sum tú vart fyri meg og onnur. Takk fyri góð minnir. Hvíl í friði. Systir tín [...] smíl at fáa. Tú vart sum rokan í fjøruni, buldrutur og ikki vildi tú sita heima í frið. Tú skuldi altíð út at roknast við vinunum. Sjálvt á arbeiðsplássinum vart tú sum ein sól fyri hini. Og eg veit, at [...] lekir øll sár, eg veit ikki um tað- er satt. Eg veit bara tað, at saknurin eftir tær er so ómetaliga stórur. At fáa slík boð, at tú vart deyður. Tað var so ómetaliga tungt, tað kann ikki forklárast í orðum

tí, sum var ímóti landsins ? og mansins ? lógum. Babba segði altíð, at »tann, sum ikki dugir at húsast, tá ið lítið er um hendi, hann dugir heldur ikki, tá ið hann hevur nógv«. Onkuntíð gekk ikki so væl [...] standa sum ein fyrimynd fyri meg. Men í dag kennist, sum um vit hava ikki nógv eftir; tómrúmið í heimi okkara er stórt nú babba og Hannus eru farnir. Babba gjørdist 56 ár og Hannus 23 ára gamal; vit hildu [...] Líkasum vit onnur hava brúk fyri luft, so hevði babba brúk fyri sjónum Tá ið eg skuldi velja mær starv, segði babba altíð við meg: »Ongin verður leingi í einum starvi fyri penganna skuld; hugurin má dríva

seinastu vitjan tíni her heima á klettunum. Tað er ikki gingið upp fyri mær at tú, Eirikur ikki ert millum okkum meir. Eg fari at sakna teg ómetaliga nóga sum sparringspartnara. Tá saknurin kemur, fari eg [...] um vit ikki altíð søgdu so nógv orð, so vóru tær løturnar á einhvønn hátt gull verdar fyri meg. Eg fór altíð útaftur við nýggjari megi og íblástri. Tú vart mín kveikjari. Eg fari at sakna teg sum vin. Eingin [...] stór uppgávan var, sum løgd varð á tínar herðar. Men sum altíð bar títt lætta lyndi og tín ómenniskjaliga styrki teg fram á leið, allastaðni har tú komst. Mangir fullu í stríðnum, men, sum tann undangongumaðurin