skuldu sleppa at fiska frítt. Eina stuttliga søgu afturat um »Agnes Louise«, tað var alt hann hevði á hjarta. Á fundinum týskvøldið í farnu viku, har bert Lassi Klein og Jóannes Eidesgaard tordu at møta upp

tók av, sigur Gunnar K. Nattastad. Tað er m.a. kristna trúgvin, sum liggur unga sambandsmanninum á hjarta at fáa inn aftur í Sambandsflokkin. Hann vísir á, at flestu formenn í flokkinum hava verið missiónsmenn

føroyskur tíðindamaður. Leiðin gekk um London, har bíðað varð ein heilan dag eftir rutuflogfari niður í hjarta Afriku. Við so góðari tíð lá væl fyri at fara úr Gatwick inn í sjálvan London bý at stytta sær stundir

gera eina slíka. Hann fær hinar fimm við uppá hugskotið og teir fara undir venjingarnar við heilum hjarta. Kropsliga eru menninir ikki eins væl fyri og teirra fyrimyndir, »The Chippendales« og tí mugu teir

veikleiki. - Umframt at vera ein sterk persónligheit var hon eisini eitt elskuligt menniskja. Blíð, hjartalig og tolin. Hon hevði tann sjáldsama eginleikan veruliga at lurta eftir tí, tú segði. Smílið, ið hon

kemur neyvan uppá tal at flyta heimaftur, sigur hann. ? Klaksvík eigur eitt serliga pláss í mínum hjarta, men eg má siga, at tað keðiliga við Klaksvík er, at hon er blivin alt ov friðarlig. Tá eg var ungur

Og nú spáa menn kanska góðar tíðir. Men vit vilja allíkavæl siga tað sama, at tað er við bangnum hjarta at vit fara í gongd við hetta stóra og dýra skip. Men tað er í álitið á tann, sum alt hevur skapt

møguleikan at fara ein túr eftir gøtuni til Kirkjubøar, ella at fara ein túr at dyrgja, tað fløvar hjarta. Er so nakar møguleiki at tú kemur aftur til Føroya at búgva? - Fyrst má eg síggja til, at gera

Tað, sum Jógvan á Lakjuni segði, tá hann ringdi inn til »Fimmaran« mikudagin var sum oyst úr mínum hjarta og mongum øðrum við mær. Til Trónd Djurhuus sjónvarpsstjóra og Jógvan Jespersen útvarpsstjóra havi [...] tit við til at draga samfelagið upp á eitt hægri, ella niður á eitt lægri moralskt støði. »Hýs í hjarta tínum bert tí góða« syngur Hans Andrias Djurhuus víðari.    Rúna Sivertsen

langari ferð dukkan tú gav mær hon var mín verð barnasálin hin bjarta tú í eygunum sá unga bankandi hjarta í tínum fangi lá kærleiki tín gav mær megi og mátt tí svav eg so trygt hvørja einastu nátt. Rætti