trúgva, at peningastovnarnir ikki vilja taka sín part av eini slíkari semju. Tað er altíð truplast at manna tey skipini, sum hava lægstu hýruna, og tí er kravið um at fáa útlendingar umborð mest harfrá. Samstundis
próvtølini. Eisini verða tær betri útbúnar. Kortini er inntøka teirra nógv lægri enn hjá monnunum og tær manna sjáldan størvini við hægstu lønini ella størsta valdinum. Javnvág familju og arbeiðslív Ofta sigast
støðugt er økt. Alt hetta er sera týdningarmikið, og so kemur tað eisini væl við, at tað ber til at manna liðið væl og virðiliga, hóast tað er stutt millum avbjóðingarnar. Eitt dømi um hetta er ódnin í vinstra
menn, sum ganga arbeiðsleysir, skuldu verið kravdir á trygdarskeið, so teir kunnu verða við til at manna skipini, tá tørvur er á fólki. Líggjas Johannesen sigur, at teir, sum reka línuskipini í Klaksvík
“Hygg Reynið, hvussu tað roðar í vesturskini! Nólsoyarfjørður so spegilsblankur! Sært tú ferðamannaskipið, sum stolt stevnir móti fremmandum strondum?” Og eitt sindur argandi kundi hann sagt: “Hygg
landið hevur Havnar Róðrarfelagið verið í lítlum aldudali seinastu trý árini, tí ikki er eydnast at manna Havnarbátin. Fólk í felagnum hava vón um bjarta framtíð, nú felagið fyllir 80 ár. Nevndin setir nýggja
vit eina stjórn í Føroyum, sum ger beint ímóti viljanum hjá teimum veljarum, sum valdu tey, sum nú manna samgonguna. Tí stuðli eg veljarunum hjá meirilutanum av Samgonguflokkunum, umframt at eg stuðli míni
tryggingar. Tí er talan um eina reallønarlækking – og skuldu pedagogarnir gjørt sum Starvsmannafelagið og bara longt sáttmálan, so er sambært teirra útrokningum talan um eina realløna
eisini farnir at leggja ábyrgd frá sær og rista álir av rygginum hjá øðrum í makrelmálinum. Millum manna og í vinnuni ganga óteljandi skeivar søgur um gongdina í makrelmálinum og leiklut landsstýrismansins
teir komnir fyrstir á mál. Vestmenningur vann á Sundalagsstevnu í Hvalvík, á Fjarðastevnu í Vestmanna, og nú høvdu teir vunnið ólavsøkuróðurin. Teir tríggir sigrarnir rukku kortini ikki til at vinna
