lítið. Hans og Jóna gjørdu síðani av í allari teirri avmakt og sorg at flyta til Danmarkar. Jóna vildi nema sær útbúgving, og Hans vildi halda fram at sigla. Nóg illa komin til Danmarkar settu tey seg í samband

lopfjølin beinleiðis inn á yrkispallin, er ikki av kvøldskúlanum, ella við royndunum tónleikararnir nema sær hjá Boga í Margarinfabrikkini, men av avbjóðingarríkum tiltøkum, sum Prix Føroyar og Ársins Songrødd

seg í snelluna í senn. Fyri ikki at tala um, tá ein stórur kalvi varð tikin inn um stokkin. "Land at nema, ið havið fjaldi", sigur Sigurð Joensen um Miðamannin. Tað var tað, pápi vildi. Nú hann doyði hevði

hálva øld. Talan er um eitt stórt framstig í okkara útbúgvingarskipan og í møguleikunum hjá fólki at nema sær útbúgving og at granska í Føroyum. Talan er um ein grundarstein í føroyskari tjóðarbygging. Talan [...] rættargangslógini. Havi ikki hoyrt, at tey hava stongt síni universitet ella rætt síni fólk frá at nema sær útbúgving har.) Og ikki minst tí vit taka sjálvandi taka dómsmál, rættarskipan og løgreglu á føroyskar

n í Snikkaravirkinum – men seldi seinni bygningin til Team 85. Team 85 er seinni vorðin partur av Nema samtakinum, sum frammanundan eitt nú eigur Reproz, gomlu Farodane fyritøkuna – alias City, Casa, Senta

og Bugin í kvøld; mangan minnist meg róðurin váta, - nú mær hondin um lummin er køld. Lat meg enn nema náttúru fríðu, skoða heimbygd í setandi sól, nú eg berist á báruni blíðu heim til hana, ið alva sín

deyða tíðin osfr. Eg fari nú nevna nøkur dømir um ymiskar ballardskar tíðarviðgerðir, og samstundis nema við gongdina í teimum søgum, talan er um. Conrad, høvuðspersónur í stuttsøguni ?Chronopolis?, veksur [...] til fýra univers: fortíð, nútíð, framtíð og ævinleikan. Til seinast í hesum parti fari eg stutt at nema við tað fyrsta av hesum universum. Ímyndirnar í skaldsøguni The Drowned World siga frá einum drátti

siga, hvussu drúgv hon er – upplivir Fríði tað næsta undrið hesa minniligu løtuna: Hann merkir okkurt nema við ryggin. Hetta var úthálarin, sum er ein av weirunum við hekkuna í bakborði. Hann dugir ikki til

verður stuðulin lagdur um til lán, fer føroyskur ungdómur at aftra seg við at fara út um norðurlond at nema sær útbúgving. Men nakað síðani segði Bjørn Kalsø, at fyribils var hendan ætlanin slept. Og nú fí

tað vera týdningarmikið, at til dømis føroyskir prestar sleppa út um landoddarnar at kunna seg og nema sær kunnleika, og heldur, at hetta eisini kann fara fram aðrastaðni enn í Danmark og nevnir Ísland