fyrr og hjá nøkrum nakað seinni. Var tað ikki so, høvdu skúlamyndugleikarnir í flestu grannalondum okkara neyvan koyrt síni børn í skúla eitt og tvey ár áðrenn, føroyingar gera. Og hin góði pedagogurin og

tað sjálvandi heilt í topp. Og so var tað sjálvandi framúr, at Danmark. Tú kanst siga, at vit finna okkara innara sambandsmann fram, nú vit sita og hyggja, og so vildi kenslan verið eitt sindur fløt, um teir

enn teir innanhýsis. - Undir øllum umstøðum, so er veruleikin, at vit kunnu bara hugsa um at greiða okkara setning hvørjaferð, og so mugu vit bara vóna, at onkur av hinum snávar. Sjálvandi er dysturin í

fólkið, men tær koma við einum smíli, sjálvt um tær hava verið nógva staðir, áðrenn tær koma heim til okkara. Minnist til! Tær skulu stilla seg um, hvørja ferð tær fara frá húsum til hús. Bara tað er ein kunstur

sum hava hat stóra ávirkan á sakina«. Víst verður eisini til brot úr skrivi frá Búnaðarstovuni: »Okkara niðurstøða í málinum um vetrarbitið er, at um so er, at traðarseyður hevur loyvi til at ganga á traðunum

Seinastu tíðina havi eg hoyrt og sæð so nógv á tónleikaliga økinum, sum átti at fingið okkum og alla okkara “sokallaðu” mentanarligu skipan at ressast við. Tað verður neyvan! Tá tað er sagt, so má eg siga

fylgir barninum og ikki kommunalum skipanum. Men á hesum sinni, boygdu vit okkum fyri semjuni, har okkara konstruktivi leiklutur var at varðveita solidaritetin í barnaansingarskipanini. Vit fegnast um f

Michaelsdóttur ger eina stutta frágreiðing um skránna · Vit syngja triðja felagssangin, “Lívið er okkara gáta”. Tónleikarar: Rani Nólsoy og Ingibjørg • Vibeke Michaelsdóttur bjóðar Turið Debis Hentze vælkomnari

vestureftir. Hóast ferðing er staðfest millum lond, er ferðingin ikki so umfatandi, at hon broytir okkara fatan av, at vit hava ymiskar upsastovnar við t.d. Ísland, Føroyar og Noreg. Til tess at brúka vitanina

manglar handling aftan fyri hesi væl úr hondum greiddu álit. Tað er í mínum eygum lítið sømiligt fyri okkara gomlu, ið hava hjálp fyri neyðini. Eitt úrslit av øllum hesum er, at fólk nú hava tikið seg saman