1. Hevur tú altíð vilja starvast innan ferðavinnu? Nei, tað havi eg ikki. Tað var eitt sindur av tilvild. Eg fekk avloysara starv á Smyril Line, tá ið eg var liðugur í Hoydølum í 1997. So endaði eg í [...] nógv burtur frá familjuni. 4. Er tað strævi at pendla aftur og fram millum Havnina og flogvøllin? Nei, tað er ikki strævið sum so – nú búgvi eg so norðaliga í Havn (Hoyvík) at tað tekur mær bert umleið

sama vera har sum aðrastaðnni, eg spyrji. Um man vil hava egna inngongd til handilin, so ber tað til, nei hetta virkar sum onkur gongur ørindi fyri onkran, ella taki eg feil!?

verið í Schleswig og tingast um eitt starv. Tá tú er operasangari, so fer tú ikki til starvssam-røðu, nei, tú syngur teg fram at arbeiðinum. ? Forsangurin gekk bara væl í dag, men um eg fái arbeiðið í Schleswig

fyrsta umfari fer hann at spyrja teir, um teir hava hug at geva sína frágreiðing. Skuldu teir sagt nei, verður kanningarstjórin noyddur at kanna, hvønn løgfrøðiligan myndugleika hann hevur, at innkalla

havi kring oyggjarnar. Hetta var sum at fletta ein góðan veðr á heystardegi. Glarfitin smurdi knívin? nei, eg meini røddina, meðan Shcubert var tummaður. Der Schiffer, Nachtstück og Erlkönig. Rúni reið á eini [...] Ja, ja, ja, á, á, á, Rachmaninov, hann er ikki so lættur at skiva, og so at gera tað á russiskum. Nei, eg má siga tað, Rúni, tú ert ein knassi! Kroppur, eygu, høvur og so teir fýra fingrarnir á høgruhond [...] stjørnudust, og so Regin Dahl og Mussorsky! Her var eingin hýggjuskotin rognadrýlur at ilnoytast inn á. Nei her var ein føroyingur, sum gav Regini og Muss-orsky tann rætttaa dámin og rætta smakkin. Tá ið tú

løttum og njóta løtuna. Njóta, at summarið og lívið eru í besta blóma. Ikki bara ljósu húgvuknokkarnir, nei – allir knokkar eiga at njóta løtuna, tí hóast árstíðirnar ganga í ringrás, og ljósið altíð kemur aftur

vit eru sum medmenniskju. Tað er ikki valdið hjá teimum fáu, sum avgerð virðið á okkara samfelag. Nei, veruliga ríkidømið liggur í, hvussu vit fara við hvørjum øðrum. Ikki minst okkara veikastu og mest

ferðafólk leita eftir friði og náttúru. Tey brúka ikki sín pening uppá dýrt uppihald, mat og vín. Nei, tey ynskja at koma burtur frá meldrinum, og koma í reina og óspilta náttúru at finna frið. Upplivingina

radiatorunum í íbúðini er hildin uppat at rigga. So eg siti inni og skrivi í myrkamorreyðari troyggju. Nei, tað kennist meira, sum hávetur enn sum vár. Tá eg hætti mær útum, er tað, sum um mergurin frystir

Tað er ikki nóg mikið við avslappandi túrum til gongu ella á súklu í undanbrekku. Nei, tað er pulsurin, sum skal upp - helst í ein hálvan tíma ella so um dagin. Vinningurin við rørslu er stórur, og eitt