sera ørkymlandi at ímynda sær, hvussu alt verður, tá ein verulig kreppa rakar okkum. Sjúklingatalið er støðugt og fellur ikki, um ein kreppa herjar á. Starvsfólkið á Landssjúkrahúsinum hevur ikki nakað lættari

at bukka undir. - Er tað nakar býur, ið kennir til upp og niðurtúrar, er tað Klaksvík. Fíggjarlig kreppa rakar ofta fyrst í Klaksvík, tí vit eru so viðbrekin. Eg hugsi nógv um hesi fólkini, sum mistu sítt

Kreppa Enn er einki virksemið komið í gongd aftur á flakavirkinum Kósini í Klaksvík, og í morgun visti Jóhan Páll Joensen, stjóri í Maru Seafood, ikki at siga, um nakað – ella einki – fer at spyrjast burtur

útflytarnir funnu aðrar vegir at tryggja sær peiningin fyri útflutningin. Nú hóttir so ein onnur kreppa. Hendan er kanska eitt sindur minni sjálvgjørd enn tann fyrra. Hon leikar um allan heimin, og eingin

kreppu og undirskoti á føroysku fíggjarlógini. - Altjóða kreppan hevur als ikki rakt Føroyar enn. Tann kreppa, sum vit eru í, er skapt av okkum sjálvum. Við førda búskaparpolitikkinum hava vit skrúvað forbrúkið

størsta framgongdin var tey fyrstu 5 árini, frá 1991 til 1996. Greitt varð frá, at hesi árini var kreppa í føroyska samfelagnum og umstøðurnar hjá barnafamiljum gjørdust peningaliga trongar. - Hugsast kann

fíggjarlógini fyri 2009 og ongi greið útspæl um málsetningar fyri framtíðina. Ein samfelagsbúskaparlig kreppa, sum Føroyar eru í, krevur greiðar politiskar útmeldingar úr black boxini. Spurningurin er, hvussu

Fíggjarkreppan og byggivinnan Seint á heystið 2008 kom henda kreppa til Norðurlond, og harvið eisini til Føroyar. Í Føroyum hevur henda kreppa viðført, at nógv fólk innan byggivinnuna eru vorðin arbeiðsleys

Tá kreppa er, ella tá tosað verður um kreppu, verða fólk meria varin við, hvat teirra pengar verða nýttir til. Fólk ansa betri eftir, um tað, tey hava goldið fyri, verður gagnnýtt sum best, ella um tað

føroyskir bankar og landsbú-skapurin mentist ómetaliga nógv og skjótt fylgjandi árini. Nú heimsumfatandi kreppa hóttir vælferð okkara, mugu vit enn einaferð ásanna, at samhaldsfestið í ríkisfelagsskapi tryggjar [...] at stinga høvdið í sandin eins og strutsurin og loysingarflokkarnir. Avbjóðingarnar eru stórar, nú kreppa hóttir, men møguleikarnir eru størri – bert vit vilja gagnnýta teir.