Næsta hendingin var, tá ein grind gjørdi landgongd á einari av hinum oyggjunum. Hetta var ein grind á 80 hvalir, ein fittur døgurðabiti til Ný Sælendarar hugsaðu vit. Men nei, ístaðin fyri at drepa hesar [...] lættasta og besta loysnin at skera Jørgen á háls beinanvegin. Fólkaflokkurin kundi hervið fingið grind til døgurða (eitt sindur av trúvirði). Men okkara fitti løgmaður helt, at synd var í hesum neyðars

blóðið! Tað hevur áður verið ávarað móti at eta ov nógva grind ella spik, og eisini hevur verið rátt frá, at gentur og ungar kvinnur eta grind, tí tað kann ávirka fertilitetsmøguleikarnar. Alt gott um [...] er eisini rætt at endurtaka og kanska herða hetta tilmælið. Men hartil og heilt at bannað at eta grind haldi eg vera eitt langt og óneyðugt lop. Sá onkustaðni á internetinum, at løgmaður vildi taka málið

setast í samband við hesa hending. Eina ferð sum smádrongur var hann saman við pápa sínum í Klaksvík í grind. Teir fóru inn til Ziska. Tá ið Torleif einaferð hyggur inn í stovuna, undrast hann yvir at síggja

fyri Føroyar. Í hesum margháttliga uppskoti kundi eg lesa, at ”Føroyar eru land”, at ”menn drepa grind”, at ”festirættindi eru andstyggilig” og annað møsn, sum neyvan nakrantíð áður hevur sæð sín líka

nógv fólk eru kring kaggan og har minkar í hvørjum. Longur inni í krókinum stendur ein og selir grind. Tað má vera finnigarfiskurin í havnagrindini, tí so smábýtt var, at ongin kundi fáa nakað at selja

grindini, men tað eydnaðist ikki at finna hana aftur. Mett varð annars, at talan var um eina stóra grind, og var ætlanin at reka hana til Havnar.

Fólk av Toftum og Nesi sóu eina grind úti á fjørðinum, stutt eftir at ein grind hevði lagt beinini í Tjørnuvík. Ludvík við Stein, grindaformaður, segði, at bátar fóru beinavegin út at leita, men teir fingu

Fyrr í morgun varð rópt grundaboð í Gøtu. Grindin lá uttan fyri Gøtu, og einir 30 bátar eru hjá henni. Grindamenn siga, at hon gongur við fullari ferð inn á Gøtu, har ætlanin er at halda henni til í S

av samstarvinum. Eftir sang og tónleik og røður varð farið umboð á Norrønu til ein betri bita, har grind og froskar vórðu á matarskránni. Har varð so eisini høvi hjá fleiri av gestunum at siga nøkur orð

vinarbýur hjá Esbjerg. Eftir sang og tónleik og røður varð farið umboð á Norrønu til ein betri bita, har grind og froskar vórðu á matarskránni. Har varð so eisini høvi hjá fleiri av gestunum at siga nøkur orð