høvdu og hava tíbetur onga kommunismu hjá okkum, tí kommunisman er ónd. Hjá okkum heitir stýrið, ella spyr pent, um vit ikki kunnu fara út at røra okkum í frískari luft eina viku um árið uttan spaka og krákunev

men nei! Men tað hevur Jørgen Niclasen ikki tímað, hóast hann hevur móttikið okkara umbøn. Brandur spyr: Nær verður grótið í innsiglingini til Skopunar ruddað vekk. Ein sera viðkomandi spurningur Jørgen

sita fólk eisini handan læstar dyr og arbeiða. Ikki lukkuligt at hava opið fyri viðskiftafólki. Og spyr man, hví so er er svarið, at tað eru so fá fólk, sum koma á gátt. Júst tí skuldi tað so slett ikki

fulltíðarstarvi, hóast tað er tørvur á tí. – Hvussu ber tað til, at hesi bæði feløg ikki verða javnsett, spyr hon. Og Deyvafelagið, ella Deyvastovnurin, sum tað átti at verið, um politiskur vilji var til tað

sleppur fram at tí lívfrøðiliga tilfarinum, sum er tikið av fólki í samband við koronukanningar. Og hon spyr eisini um tað er hugsandi, at tilfarið fer at verða brúkt til onnur endamál. Hon vísir á, at í Danmark

, og alt skrásetingargjaldið av bilum, fara í stóra pott, og verður brúkt til alt møguligt annað, spyr hann. Hann heldur eisini, at tað ber neyvan til at gera Suðuroyartunnilin til eitt partafelag, tí

til sjóndar, tá man ger sær tankar um, hvussu barnið hevur tað heima við hús, tá man ringir heim og spyr, um barnið svevur nóg mikið, um tað situr ov nógv við skermi, ella um tað íðkar ov nógva ítrótt. Í

ongantíð fáa nakra undirvísing í hvørki føroyskum máli ella føroyskari mentan. – Hvar eru vit um 10 ár, spyr Tórhild Bjarkhamar, sum stúrir fyri gongdini og heldur, at nú mugu myndugleikarnir vakna. – Tað er

Pínligt er tað fyri føroyingar at Tjóðveldi á Christiansborg spyr upp í saman um loysing og sjálvsavgerðarrætt. Hann kundi ikki droymt um at spurt um avleiðingarnar. Man tað vera minnissvinn? Ella eru

fyritøkuni. Tá hon æt Kall vistu vit, hvat fyritøkan gjørdi. Hví skifta teir ikki heldur aftur til tað, spyr hann. Hann greiðir frá, at tað er stórur munur á, tá ein fyritøka skiftir navn og tá fólk geva henni