hann heldur eisini, at Føroyar kunnu vera eitt gott land fyri eitt nú amerikanskar turistar. Men for Guds skyld, byggið ikki stórar og keðiligar bygningar. Tá tit byggja nýtt varðveitið so tann gamla stílin

hann heldur eisini, at Føroyar kunnu vera eitt gott land fyri eitt nú amerikanskar turistar. Men for Guds skyld, byggið ikki stórar og keðiligar bygningar. Tá tit byggja nýtt varðveitið so tann gamla stílin

er meira symbolir, ein eind, okkurt at fylkjast um, ja kanska sálin í samfelagnum. Fyrst var kongur Guds umboð á jørð, síðani bert leiðari, oftani ein harðrendur einaræðisharri, til demo-krati avloysti dynasti

hjálpandi hond. Og tí er hesin dagurin ein sannur hátíðardagur. Tað er ein dagur, har takksemið til Gud fyri skipið og vælvild frá fólki fer at koma til sjóndar. Umframt George Verwer verður eisini núverandi

brúka hetta frælsið, men vit eru sjálvandi eftirhondini fullvís í, at skuldi tann dagur komi, hvat Gud forbjóði, at fullveldisfólk einaferð fingu trúttað sína tjóðveldisgrundlóg ígjøgnum, so verður lítið

Føroyum. Hesir høvdu ikki allir so góðan hug at vera í Føroyum, og teir vóru verri enn so allir millum guds bestu børn, og fleiri strongdu við beistagerðum og øðrum um sambandi millum mjørkdalsmenn og føroyska

tínum og Dánjalsa lívi varð tá tit fingu Sámuel, Lyftis sonin. Tit ynsktu tykkum so nógv eitt barn, og Gud gav tykkum eitt lyfti um, at tit skuldu fáa ein son. At tit so stutta tíð eftir eisini fingu lítla

framat í tíðindasendingini um kvøldið at lýsa sakina frá aðrari síðu og koma við rættleiðingum. Men Gud hjálpi mær, um teir ikki ístaðin komu við Turid Debes Hentze, einum limi í sama bólki, at gera viðmerkingar

vorðin sjúkur. Í gomlum døgum vóru trúgv og kunnleiki knýtt saman; varð man sjúkur, vendi man sær til Gud, og prestar vóru millumgongumenn. Seinni kom eitt tvíbýti millum átrúna og vísindi, prestar tóku sær

vorðin sjúkur. Í gomlum døgum vóru trúgv og kunnleiki knýtt saman; varð man sjúkur, vendi man sær til Gud, og prestar vóru millumgongumenn. Seinni kom eitt tvíbýti millum átrúna og vísindi, prestar tóku sær