heldur Pál Weihe, formaður í fyribyrgingarráðnum. Hann hugsar serliga um, at tað er eitt politiskt krav til Rúsuna, at hon skal geva eitt ávíst avlop um árið. - Tað verður ov nógv hugsað á handilsligum
ikki her sær fyrrverandi formaðurin nakran vanda. - Nei, eg skilji heldur ikki tann kritikkin. Minsta krav til at vera ting- ella landsstýrisfólk er, at kenna lógirnar hjá flokkinum, og tað var mitt í 90-unum
fróðskaparsetri. Um fólk vilja søkja inn á fróðskaparsetur í enskt talandi londum, er tað sum oftast eitt krav, at tey fyrst hava staðið eina sokallaða TOEFL roynd. Royndin hevur til endamáls at kanna førleikan
menning. - Av somu orsøk mugu vit viðurkenna, at dagføringar og tillagingar eru ein áhaldandi tørvur og krav, bæði til vinnu og serfrøði og ikki minst til okkum, sum eru myndugleikin. Hann helt, at við støðugu
fiskifrøðinga Kunnu politikararnir og Havstovan svara okkum upp á hesar spurningar? Tað hava vit krav uppá, vit, sum liva á hesum klettum. Seinast í 80unum og fyrst í 90unum var slíkt fiskaloysi undir
grótlaðarar. Tað er eisini ætlanin, at kirkjan skal kunna brúkast til tónleik og tí verður tað eisini eitt krav, at ljóðviðurskiftini í henni vera fyrstafloks. - Tað hevði verið frálíkt, hevði tann nýggja kirkjan
hann heldur, at tiltøkini hjá landsstýrinum eru tey røttu. Hinvegin hevur farsóttarnevndin sett sum krav, at øll, sum koma til Føroya, skulu hava koronu-pass og øll, sum ikki hava tað, skulu kannast. Pál
flogvøllinum, og á bryggjuni, og bjóða øllum fólkum at verða kannað. Farsóttarnevndin hevur sett sum krav, at tey, sum koma higar, skulu hava koronupass, men Pál Weihe vísir á, at eisini fólk, sum hava koronupass
Sjókovanum bjóðaði seg fram at gera tilfarið undir ritstjórn av Námi. Tað hevur í tilgongdini verði eitt krav, at eins og í øðrum útgávum, er tað Nám, ið hevur ábyrgd av, at tilfarið heldur seg til námsætlanir
býráðslimur havi eg heldur einki fingið at vita. Sum býráðslimur og limur í bygginevndini havi eg krav upp á at verða kunnað um tað, sum fer fram, men eg fekk einki at vita. Eg mátti rætt og slætt biðja