løgi, at Bjarni Djurholm skal gera so nógv burtur úr hesum málinum - og vísir á støðuna, tá Jørgen Niclasen varð settur í landsstýrissessin hjá John Petersen. Tá var tað eingin, sum tosaði um nakra eykajáttan
skar 10.000 krónur av hægsta útgjaldinum. Tey 18 tingfólkini vóru hesi: Vilhelm Johannesen, Jørgen Niclasen, Jákup Mikkelsen, Anfinn Kallsberg, Andrias Petersen, John Johannessen, Heðin Zachariasen, Óli
er so ikki at finna í pressuni mótvegis ungangongumonnunum Johan Dahl, Jacob Vestergaard og Jørgen Niclasen. Jógvan við Keldu, innlendismálaráðharri: Tað tók ikki kórleiðaranum leingi at markera seg: Allir
frá 1994 skuldu áseta talið á fiskidøgum fyri komandi ár. Uppskotið til lógarbroytingina, sum Jørgen Niclasen, landsstýrismaður við fiskivinnumálum, legði fram, legði upp til, at talið á fiskidøgum skuldi
til ósemjuna millum Føroyar og Grønland er, men tað hevur ikki eydnast til fulnar. Vit høvdu Jørgen Niclasen í telefonini mánamorgunin. Tá var hann staddur í Grønlandi, so hetta var rættiliga tíðliga! Vit
urin og Fólkaflokkurin hava slept allari vanligari siðvenju. Í Dagblaðnum 30/6 nr. 24 sigur Jørgen Niclasen, at Høgni er óseriøsur, og heldur hann fram, at Høgni Hoydal heldur ikki gjørdar avtalur. Alt
Felagnum Línuskiop sigur tað vera at halda fólk fyri tað turra spott. Tann 15. august 2001 hava Jørgen Niclasen, landsstýrismaður við fiskivinnumálum og ein embætismaður í Fiskimálastýrinum skrivað undir loyvi
reiðaríið samstarvar við, SvF-maðurin, Zacharias Hammer og landsstýrismaðurin í fiskivinnumálum, Jørgen Niclasen. Ragnar sigur, at veðrið var gott, meðan sjálv navngevingin fór fram, men annars var grovur ælingur
setanini av landsantikvari, at løgmaður kendi seg noyddan at loysa hana úr starvinum. Takk fyri Jørgen Niclasen, søgdu tjóðveldismenn. Tað mest óanstendiga, hann hevur verið vitni til í sínum lívi, legði
stríðið harðnaði munandi, tá Torbjørn Jacobsen í einum lesarabrævi segði, at Anfinn Kallsberg og Jørgen Niclasen ikki kundu sitið í landsins leiðslu nakra aðra staðni í heiminum, tí teir høvdu eina dulda fortíð