fanatikari og ekstremistur . Tað varð nevnt av lívfrøðinginum í sendingini, at vit føroyingar eru til grin í umheiminum, orsakað av okkara fundamentalistisku støðu til uppruna til alt tað sum er, at vit trúgva

burturvið av landsstýrinum at taka hetta stigið, tí hetta forpestar sambandið við Danmark og ger okkum til grin í altjóða samanhangi. ST má næstan flenna í kíki eftir okkum, tá landsstýrið kemur við slíkum fyr

ikke finde andet end godt i ham, og så er der alligevel i den 12te skuffe en slyngel, som ligger og griner ad de andre 11". Religión er nakað persónligt fyri okkum øll. Soleiðis at skilja, at tað er ymiskt

blivin fanaður niður? Eingin, sigur Ólavur Larsen og leggur at enda afturat: - Hetta er simpulten til grin, einki annað!

har unnustan hjá honum er frá. Síðani hevur nú 34 ára gamli dómarin greitt frá, at hann hevði gjørt grin við einum persóni á sjónbandi, sum nú bleiv brúkt ímóti honum. Hann valdi at taka avleiðingina og

tidligere FDF-spejdere. Det er jeg godt nok ikke, men jeg kom med, fordi de manglede en solokornet, griner Bergur Jacobsen, der er den yngste i orkestret. Færing helt igennem Bergur Jacobsen har boet en [...] det har jeg ikke!, svarede jeg lige så bramfrit. Nå, så kan du ikke komme ind her!, sagde han med et grin. Jeg kom nu ind alligevel, fortæller Bergur Jacobsen. Bergur Jacobsen har ofte oplevet begravelser [...] noget helt andet. Den er meget lokal, ofte er den defineret ved helt konkrete personer. Så man kan grine af noget i én bygd, som folk fra en anden bygd ikke forstår og opfatter som indforstået, siger Bergur

hetta er ræðuligt, tí hvat skulu vit stilla upp ímóti so góðum fótbóltstjóðum, ja vera vit ikki til grin, tá vit fara á vøllin og kanska tapa við 10 málum verður spurt. Vit velja heldur at síggja hesa støðu

og Bergur Rasmussen týðir. Í hvørjari bók eru fýra søgur, so her er ríkt høvi at fáa sær eitt gott grin úti í sólini. Hervilig Henry og undirbuksurnar er 102 bls. og Hervilig Henry og stinkbumban er 88

alligevel lidt nervøse for sproget. ? Før vi kom herned, tænkte jeg: Hvad nu, hvis alle begynder at grine, hvis jeg siger noget? I starten talte vi så stille, at der ikke var nogen, der kunne høre hvad vi

viðurskiftini millum londini (hetta er eftir London-diktati) ? endiliga hava teir gjørt okkum til grin við at stilla sínar láturligu spurningar, sum antin øll ella eingin kann svara uppá! Endiliga hava