tríggjar bøkur út á svenskum, sum síðani eru týddar til nógv ymisk mál. "Gamla tanter lægger inte ægg", "Gud som haver barnen kær har du någon ull" og "Sucka mitt hjærta men brist dock ej"

at teir blandaðu ongantíð kristindómin saman við politikkinum á tingi, teir skildu ímillum, hvat ið Guds var og hvat ið keisarans var. Tað mesta, hesi nýggju fólkini, sum hava sett kristindómin í system

mær synd í Gaarder, sum í eini handavending skuldi svara spurningum um fundamentalismu, humanismu, Gud, alheimin, deyðan, náttúruna, seg sjálvan, Jesus, Augustin, tilvild, bøkur sínar o.s.fr. Evni, sum

meira oyðileggja tað góða og reina menniskjað, sum betalir nógvar krónur í skatti til samfelagið (Gud). Samfelagið má so at siga rudda alt av vegnum, ið kallast kann ein sjúka, t.e. øll, ið eru samkynd

menniskju eru programmerað til at reika friðleys runt, tí lívið er ein millumstøð, og materialisma er Gud. Lýsingar hava hertikið mánan, har eitt Colamerki stendur og blinkar, og á jørðini eru menniskjuni

fagur ein skari, hann hvílist har úti, men vaknar ein dag og syngur frá sjónum hitt himmalska lag. Gud gev okkum øllum tað landið at ná, har skyldfólk og vinfólk vit uppaftur sjá, tá hirðin sítt fylgi úr

Hesir stíga fram og siga, at Bíblian ikki í øllum førum er innblást av Gudi. Teir loyva sær at skræða Guds orð sundur fyri eygunum á teimum, sum tey skulu vera andaligir vegleiðarar hjá. Jesus segði um slíkar:

Sjálvt tey, sum vanliga ikki hava trúnna í huganum, fara ta einu ferðina um árið í kirkju at hoyra Guds orð. Tað átrúnaðarliga er tó bara ein partur av jólunum, minst líka stórur partur er tað týdningarmikla

meginreglu, tí stríðið millum palestinar og ísraelsmenn er somikið hart, men hann skoytir uppí, at Gud hevur eina størri ætlan við Ísrael, og henni mugu øll boyggja seg fyri. Felagið hevur seks ár á baki

útimøti. Mánadagin kl. 20 bønarmøti. Frelsunarherurin, Tórshavn Kvinnustevna 2001 frá 25.-27. mai »Gud skapti«. Kommandør Berit Ødegaard og major Turid Gamst. Fríggjadagin kl. 20 Stevnan verður sett, allar