ina. Talið av børnum og ungum, sum fingu ávísingar til sálarhjálp í 2012, var 1340, men hetta tal vaks upp í heili 2058 í 2018 sum er ein vøkstur á heili 718 børn og ung eftir bert seks árum. Men, tað
stovnum fram í Føroyum. Heimahjálparaskipan bleiv eisini stovnað, og tørvurin á starvsfólkum vaks samsvarandi. Sjúkrahjálparaskúlin bleiv tó ongantíð veruleiki. Í staðin fingu sjúkrahjálpararnir
ørvitisprojekt. Tos, sum avgjørt ikki gjørdist veikari, so hvørt sum undirskotið av nýggja skipinum vaks í stødd. Ein møguleiki, sum hevur verið nevndur, var at selja nýggju Norrønu. Heimsmarknaðurin fyri
nú er hent, kemur als ikki óvart á, sigur Fríðrik Brekkum Fríðrik Brekkum er føddur í Íslandi, men vaks upp í Svøríki, har hann eftir lidnan lestur fór at arbeiða hjá íslendskum sendistovum sum tolkur.
fiskasløg, men tølini yvir fiskiskapin vísa, at hetta hevur ikki hepnast betri enn væl. Frá 1995 til 1996 vaks fiskiskapurin eftir øðrum fiskasløgum 5.000 tons. Men henda framgongd hevur ikki hildi- sær í ár.
upp í politikk? Nei, ikki alla tíðina, men eg havi altíð verið áhugaður í politikki, og áhugin bara vaks, sum árini gingu, so eg hevði ikki meira enn fingið valrætt, tá eg byrjaði at blanda meg. So tað er
nógv. Tríggjar teir fyrstu mánaðirnar í ár vaks innflutningurin av vørum til beinleiðis nýtslu eini 10%. Og táið allar vørur verða tiknar við, uttan skip, vaks innflutningurin eini 6-7% teir fyrstu tríggjar [...] búskapurin fer at veksa eini 9% í ár, sigur Hermann Oskarsson, skrivari hjá búskaparráðnum. Í fjør vaks hann 5%. Tí er tað heilt óskiljandi, at innflutningurin stendur mestsum í stað, tá íð havt verður
størsti fólkavøksturin var í Tórshavnar økinum har fólkatalið vaks 233. Í Norðoyggjum vaks fólkatalið 18 fólk og í Vágum vaks tað 10 fólk. Í hinum økjunum minkaði fólkatalið tilsamans 117 fólk
niðanfyri vísir týðuliga gongdina, skrivar Hagstovan. Munandi fólkavøkstur í øllum høvuðsøkjum Fólkatalið vaks í øllum høvuðsøkjum í 12-mánaðarskeiðinum apríl 2016 – mars. 2017. Nógv størsti vøksturin í tali var
Sjálvt um vit vórðu biðin um at ansa eftir, vóru tað ikki nógv eygu sum blivi stungin út, og grasið vaks ikki í búkinum. Vit súkklaðu og fóru inn til hvønn annan. Onkuntíð bankaðu vit uppá og runnu avstað
