hetta hendir, hóast minnilutin í bygdaráðnum ferð eftir ferð er komin við uppskotum um, hvussu útjaðarin í kommununi kann mennast. Fleiri við henni eru tí so líðandi vorðin sannførd um, at tær smærru bygdirnar

valkvøldið, táið t.d tjóðveldisveljarin vísti, at hann framvegis stendur sterkur um formannin, - at útjaðarin er hampuliga væl umboðaður í tingbólkinum, hóast spádómarnir beint frammanundan søgdu tað mósatta

sigur Albeck, at støddin ger ikki munin og at annað er vert at hyggja at, enn miðstaðarøkið. - Útjaðarin er eisini partur av heildini og Mærsk er eitt gott navn her. Gott er at stuðla liðum her og so er

sigur Albeck, at støddin ger ikki munin og at annað er vert at hyggja at, enn miðstaðarøkið. - Útjaðarin er eisini partur av heildini og Mærsk er eitt gott navn her. Gott er at stuðla liðum her og so er

fólk mugu eisini hava samband við hini í Føroyum. Og doyggja útoyggjarnar, so merkir tað ikki, at útjaðarin er burtur. Tað merkir bara, at hann er fluttur eitt sindur longur inn. Allar Føroyar eru ein útjaðari

tað er eingin skúli og hvørki handil, ella aðrar tænastur- Men útoyggjafelagið heldur, at ytsti útjaðarin í Føroyum hevur alstóran týdning fyri menningina av landinum. Livir alt fólkið ikki undir somu treytum [...] treytum mennist eitt land ikki, heldur felagið. Avtofta vit tann ytsta útjaðaran, verður útjaðarin bara fluttur longur inn í móti meginøkinum. Tað fera at økja um fráflytingina úr Føroyum, og gera tað

tíðini í Føroyum. Mótvegis so mongum øðrum tiltaki, so røkka Summartónar út um miðstaðarøkið, og útjaðarin fær sín lut í spælda tónleikinum. Tað er Felagið fyri Føroysk Tónaskøld og Norðurlandahúsið, ið

Eg havi fyrr skrivað, at mær vitandi hava allir løgtings- og landsstýrismenn sagt, at útjaðarin skal mennast, men tá tað kemur til veruleikan, so eru politikarnir sum oftast orðloysingar, tí har hendur

ymunum. Tó fer tað altíð at vera ein trupulleiki, at høvuðsstaðurin kann bjóða nøkur ting, sum útjaðarin ikki kann. Tí er einasta rætta svarið upp á hvat suðuroyingar skulu gera fyri at skapa eina nøkulunda

heimastýrislógina, rendu Føroyar seg í eina sentraliseringartrongd av almennum fyritakssemi, sum allur útjaðarin síðani hevur kent sviðan av - og einamest Suðuroyggin. Jógvan við Keldu vísti á, at suðuroyingar