náddi meg syndara fallnan í neyð, takk at tú, sum øllum ráddi, mær frelsu og náði beyð. Takk fyri tær hendur sum bløddu á Golgata træi hin dag, takk fyri tær sálirnar møddu, fingu frið við at líta á tað. Takk

hvat nyttar umskeringin? Nógv á allan hátt! Fyrst og fremst tað, at orð Guds eru litin teimum upp í hendur. Soleiðis er bíblian vorðin til. Gud útvaldi Ísrael til millum annað at gera hetta verkið. Hann innblásti

Janus hjá Dímunar Jóannes. Hann er tískil í ætt við Jens í Dali, sum vit umrøddu seinast í røðini Hendur ið Sleptu og við Margretu, gift við Georg Lindenskov, sum vit umrøða nú hósdagin. Vit hava havt og

stendur hendan bygdargentan sum negld á eyrløgdu Niels Finsensgøtu. Tað var sangurin um bløðandi hendur Frelsarans, sum vóru negldar á krossin fyri hennara at taka burtur syndir hennara, gripu sál og sinni

hevur hann skrivað umleið 140 síður við sínum føstu greinum: ”Miðvikan”, við søguligum tilfari, og ”Hendur ið sleptu”, ið er um fólk sum eru grivin í gamla kirkjugarði í Havn, umfarmt hópin av navnatilfari

uttan at taka lívið av dronginum. Hann hoyrdi sjálvsagt hetta og rann avstað. Teir fóru aftaná, fingu hendur á honum og beindu fyri honum. Ikki fyrr enn tá kundu teir jarða hesa mammuna. Hetta er framvegis

i, meðan náttúran sang svanasong og klæddi seg í vakrasta vetrarbúna. Ingolf var farin í Harrans hendur: maður, faðir, guðfaðir, verfaðir, abbi, langabbi, boyggi, skyldmaður og vinmaður. Vit mintust Ingolf [...] var so takksemur og glaður fyri dagin. “Tað var veldigt,” segði hann. Nú er Ingolf farin í Harrans hendur. Við børuna hjá Ingolfi hoyrdu vit hesi orð frá Rómverjabrævinum: “Eingin av okkum livir sær sjálvum [...] Jesus Krist, fyri Ingolf, sum livdi og var ein partur av lívssøgu okkara. Ingolf er farin í Harrans hendur. Guðs friður verið við Ingolfi. Góði Ingolf Takk fyri alt tað, sum tú hevur verið fyri okkum. Oda

fíggjarliga, og tí er ikki óhugsandi, at teir taka av einum boði úr Real Madrid. Fær Real Madrid hendur á Villa, er sannlíkt, at felagið loyvir brasilska Robinho at fara úr felagnum. Hesir hevur sagt seg

errin av. Men tað er alt annað enn rímiligt yvirfyri Føroya fólki at pástanda, at vit hava sitið hendur í favn í eitt hálvt ár. Veruleikin er jú ein heilt annar!

øgiliga fá full fólk á Fjarða Festivalinum, so tað er sjáldan, at vit mugu skilja menn, ið fara til hendurs og tílíkt. Men hesin festivalurin, skal sum allir aðrir hava eina rúgvu av loyvum. Hetta eru lógarfest