Málstuðulsgrunnin, og ætlanin er, at grunnurin, tá ið hann er vorðin størri, skal stuðla arbeiði til frama fyri mál okkara.

vísa dømini omanfyri, at hugskot, sum koma ?úr neðra?, higartil hava havt smáar møguleikar at vinna frama í almennu fyrisitingini av skúlaverkinum. Tí er stórur tørvur á einum bøttum samstarvi millum skú

peningastovnarnir ikki meta tað so. Bústaðarpolitikkurin, ið vit hava í Føroyum, eigur at virka til frama fyri fólkið í Føroyum, so øll kunnu seta búgv. Tað er ikki tað vit uppliva í dag, verri enn so. Tíðin

uppiborið heiður fyri stuðul og áhuga fyri ítróttini umframt at tey hava gjørt eitt munagott arbeiði til frama fyri føroyska ítrótt. Aftrat hesum er Líggjas eisini heiðraður við gullmerki ÍSF við bjálka, ið bert

ur, hava sjómannadagsmenninir tikið stig til at søkkja sunnarlaga á Borðoyarvík – froskmonnum at frama. Hóast hetta var ein baldrut uppliving, so er onki at ivast í, at teir mans, sum vóru rundan um okkum

ár, men tørvur er framvegis á útbyggingum og ikki minst dagføringum og støðugum viðlíkahaldi – til frama fyri fólk í ymisku økjunum kring landið. Landsstýrið arbeiðir út frá einum máli um, at Føroyar skulu

Heri er farin, vilja vit takka honum fyri alt hansara íkast og stóra arbeiði, hann framdi - HB at frama. Friður verið yvir minni hansara.

ferðafólk til Føroya – at gestir og tiltøk leggja varðar eftir seg í føroyska samfelagnum, okkum øllum at frama. Júst hetta gjørdi Ullarráðstevnan, sum varpaði ljós á okkara virðismikla tilfeingi - ullina. Ull

javnstøða má hugsast báðar vegir. Tíverri er tað framvegis rættiliga tabuiserað at tosa um javnstøðu til frama fyri menn. Danski mobilitetsgranskarin Martin Munk kemur inn á hetta í eina samrøðu við Politiken [...] í prinsippinum er eitt kynsneutralt hugtak í Javnstøðulógini, so er trupult at síggja tiltøk til frama fyri monnum, eins og tað sjáldan hoyrast javnstøðurøddir, ið verja kvinnur, ið veruliga hava hug at

dn: barn = badn, ll til dl: fjall = fjadl bert fyri at nevna nøkur dømir, men broytingin vann ikki frama takkað verið misskiltum tjóðskaparkenslum. Sjeymannanevndin var annars mannað vit góðum fólki: V.U [...] tí góða vón um, at hann, tá ið mislindishugurin stidlast, attur vil taka við felagsarbeiðinum til frama firi tað gamla Førjamál.” Men Jóannes Patursson var ikki til at blíðka og við misskiltari nationalismu