Kaj Leo Holm Johannesen, fyrrverandi løgmaður, segði, at eftir hansara tykki vórðu økiskvotur eitt ringt hugskot. Vinnan skuldi innrætta seg sjálv og ikki eftir politiskum forskriftum, sum henda samgongan

Arbeiðsmannafelagið Fylking, fyri 100 árum síðani, tí ágangurin á teir var so ógvusligur, sum tað er ringt at ímynda sær í dag. Arbeiðsmenn, sum stuðlaðu Fylking, vórðu settir á svartalista og teir vórðu sostatt

kostaði hon 8,72 krónur liturin, men seinast, tey bunkraðu olju, kostaði hon 7,96 krónur, so tað er ringt at rokna út. Men nú Strandferðslan fekk eykajáttan til olju, hevur Løgtingið tryggjað sær, at loypur

hevur verið nevndur sum vinnupolitiski framsøgumaðurin hjá Tjóðveldisflokkinum, at: (vit endurgeva) ?Ringt er at liva við einum løgmanni og einum fiskimálaráðharra, sum, orsaka av eini gloymdari fortíð, har [...] skulu takast. Løgmaður hevur frætt, hvat Tórbjørn Jacobsen hevur skrivað eitt nú henda setningin: ?Ringt er at liva við einum løgmanni og einum fiskimálaráðharra, sum, orsaka av eini gloymdari fortíð, har

tikið ein mann og hann er skuldsettur fyri neyðtøku, Løgreglan sigur, at tað var leygarmorgunin, at ringt varð til teirra at boða frá eini neyðtøku. Tað er ein kvinna, sum sigur, at hon er neyðtikin í sambandi [...] víðari við málinum. Annars hevur tað verið ófriðarligt rundan um Hvítusunnuna. Leygarmorgunin varð ringt til løgregluna at boða frá, at innbrot hevði verið í Læknamiðstøðini í Miðvági og har er nakað av

Nakað fyri midnátt varð ringt úr einum skeinkistaði í Havn at melda harðskap. Tað var í Glitnir, at tveir útlendingar komu til ilnar, og tað endaði við, at annar maðurin slær hin í høvdið við einum glasi

at ein maður hevði sligið eina kvinnu inni í einum skeinkistaði. Ein lítla løtu seinni varð aftur ringt til løgregluna, tí tá hevði sami maður sligið ein annan mann uttanfyri. Løgreglan veit, hvør gern

situr enn í varðhaldinum á politistøðini. Tað var heilt tíðliga um morgunin nýggjársdag, at ein ringt varð til løgregluna at koma til eini hús, har tað var enda heilt galið ímillum mannin og kvinnuna

Á eini strond í Tailandi situr arbeiðsleysur føroyingur. Hann arbeiðir vanliga á einum fiskavirki, men nú er onki at gera, so hann fær pening frá arbeiðsloysisskipanini. Hann hevur tað gott hóast alt,

og vart fyri. – Sum ikki eina ferð, so vísir tað seg, at tá vit ikki taka av, verður tað nokk so ringt, tá hinir eisini skapa kjansir í hinum endanum. Tað kostaði og luftin fór úr okkum, tá teir fingu