órealistiskt og á skeivum grundarlagi at skeikla veruleikan. – Neyðugt er at okkara høvuðsvinna verður vird og ikki minst persónarnir, sum eru í henni. Tástani fæst gevandi samstarv. Uppskot Hóralds um skrivandi
lítisvirdir í føroyska samfelagnum. Umframt hetta verður pedagogiska fakøkið (fakligheitin) ikki nóg høgt vird. Her skal eg viðmerkja, at eg eri ikki heilt ógegnigur í hesum máli, tí umframt at vera samfelagsfrøðingur [...] Skal ein professión menna seg og draga dugnaligastu fólkini at sær, er neyðugt, at professiónin er vird og væl lønt. Galdandi er fyri allan uppalingarsektorin, at tað er trupult at seta neyvt fokus á substansin
størsti parturin hevur ikki, og tey, ið arbeiða innan hesi økini, eru tey, ið lønarliga eru lítið vird. Her má meira samhaldsfesti til. Skrivað stendur, at tann, ið hevur, skal fáa, men tað má vera so
størsti parturin hevur ikki, og tey, ið arbeiða innan hesi økini, eru tey, ið lønarliga eru lítið vird. Her má meira samhaldsfesti til. Skrivað stendur, at tann, ið hevur, skal fáa, men tað má vera so
tryggjar rættartrygd og materiellan framburð. Á Løgtingi kunnu vit gera mun, so siðbundnu virðini verða vird, tá støða verður tikin til rákini, sum eru uppi í tíðini. Lillian Bjarnadóttir Poulsen Fólkaflokkurin
? eg vildi ynskt, at vit føroyingar lærdu at virða hvønn annan, eins og vit sjálvi ynskja at vera vird. Ein verður ikki størri av, at annar verður minni. Hesi orðini eru bert ætlaði sum eitt hjartasuff
í so mong ár - umframt at bløðini røkja eina samfelagsliga uppgávu - at tey áttu at verið so mikið vird, at tey vórðu eftirspurd, áðrenn avgerðin varð tikin. NETTUPP tí at fólk býr so spjatt um oyggjarnar
lsi og vinnufrælsi. hava havt stóran týdning fyri meg. Hesi grundvirðir meti eg ikki longur verða vird í flokkinum, og tí er tíðin komin til at gera upp. Eg fari úr flokkinum við tøkk til tey, sum eg gjøgnum
og verða lisnir enn. Tað undrar okkum eisini, at henda sending eftir øllum at døma verður so lítið vird av kringvarpsleiðsluni, at hon ikki skal tola at verða send umaftur kl. 9.50, tí hon er sera bílig
lóggávu? Ella: skulu tey veikastu í okkara landi – hóast lógarstøðið er í lagi – framhaldandi ikki verða vird, vard og hjálpt, tí landskassanum í ólukku mát manglar júst tann peningin, sum við sama lógarstøði